Sellet : a boén, a visér
A bep-tu é omb gronnet ;
Perpet é omb én dangér,
Ér boén hag ér spont perpet :
Péh ur vuhé miserabl
E stleigeamb-ni bet er bé !
Ar-n-amb, ô Mam charitabl,
Taulet ur sèl a druhé.
Na tristet un héritaj
En dès hun tad maleurus
Lausquet guet-n-emb eit partaj
Pad ur vuhé anquinus !
Èl queih devèd miserabl,
Esposet-omb d’er bleidi :
Hui-é, ô Mam charitabl,
Hur retiranç, hun abri.
Dilausquet-omb ar en doar
Avel peur orfelinèd ;
Hur bihuanç e zou hun dar,
Avel queih tud forbannet :
Queméret, Mam charitabl,
Queméret eit bugalé
Ni peurion quer miserabl,
Divroet, lan a dristé.
Sellet : én ur vro barbar,
É creis hun anemisèd,
É omb taulet ar en doar,
Queih tud gannet ér péhèd !
Hur halon lan a hlahar
Ne houér mui meit huannadein :
Hur guéneu é bro Cédar
E zou mud aveit cannein.
Dal-omb : ah ! reit-t’emb sclerdér
Aveit condui hur paseu ;
Hur halon zou hemb tuêmdér,
Hemb grèd eid hun devérieu :
Goulennet, Mam charitabl,
Eid omb tan a garanté :
N’en dès bonheur véritabl
Nameit é cârein hun Doué.
