Evel gragez Israel, d’an iliz venniget,
Epad daou-ugent devez, e chomaz hep monet.
D’an devez gourc’hemennet gant lezen Moysez,
Ez eaz ivez d’an templ, avel eur bec’herez ;
Kinnig a reaz he mab, dre zaouarn ar belec,
Evid hor zilvidigez d’he dad oll-c’halloudec.
An den santel Simeon, pehini na c’hede
Er bed nemed an dudi da velet mab Doue,
Ouz Mari a dosteaz gand hast ha joausdet,
O velet var le divrec’h he Zalver benniget.
Jezuz etre he zaouarn, ar zant a lavare :
Breman e varvin contant, p’am euz bet, va Doue,
Hervez ho comzou Zantel an dudi da velet
An hini a zigasit da zavetei ar bed.
Va breudeur, it a spered beteg an templ santel :
Jesuz, Mari, Simeon a ro meur a gentel
D’ar re o deuz eur guir c’hoant da ziski ar furnez
A lak’an dud da gavout hend ar zilvidigez.
Abred e vouestl hor Zalver d’he dad ha d’he Zoue
He spered hag he galon, he gorf hag be ene :
Bepred, va zad, emezan, e virin ho lezen
Ker coulz hag an distera euz ho servicherien,
Epad ma cuz hor Zalver he c’hloar, he zouelez,
Mari, he vam benniget, a guz be zantelez ;
Pried ar Spered santel, ’n eur viret al lezen,
Gand he mab en em laka e reng ar bec’herien.
Simeon, p’on deuz cavet an hini a glaske,
Ne c’houlen mui er bed-ma netra digant Doue.
Eveldan claskomp Jezuz, claskomp hen dreist pep tra
Ha p’hor bezo he gavet, na hetomp mui netra.
Peden.
Da Zoue, Guerc’hez santel, kinnigit ac’hanomp
Evel m’hoc’h euz kinniget ho mab ker evidomp :
Hor c’hasit, goud’hor maro dirac tron hor barner
Hag hen a rai d’hon eneou ar guella digemer.
