Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
Hag a zeu, ’wit kemer ehan,
Da blafa ’n eun havreg ;
’Velse ’ha ’r bonedo lausket diwar bep brank
Goude troidellañ eun tam, war ’n ezen c’houeg,
Da bladañ, stank,
En-dro d’ar pautr yaouank.
— Trugare, autrone losteg,
’Meañ, o serriñ prest e dreo, a lakas klenk
En e zac’h ; trugare ! birviken n’ankoueïñ
Ar gentel oc’h ’paoues rei d’iñ,
Hag a zisplegiñ d’ac’h ’n em yez, ’rauk kimiadiñ :
’Wid ober berz, me renk
’N em drei ha ’n em zistrei
Bep tu, a zeo, a glei ;
