omption assès eit espérein en hum zi-garguou , abret pé deuéhat, ag er béh idan péhañi élangüis: ingorto*é è torrou sessoh dn un ouait avancet er jfâl deicheu ag é youan-quis; ean a espére a pé usou er horf, è ouannet en nerh ag é liameu. Et-cè ean a orto perpet, ha perpet é fa) deicheu a guemér quement a nerh que na dellér mui ou frahein. r , , Bras é en nombre ag er behérion a béré é conze er Profaet Isaie, c. o8, péré . a lare attèu : Gorteit, gorteit hoah, en amzér de changein n*en dé quet hoah ar-rihue; ni a gavou ur momant curus ; Doué a zou rai vad ha tai truhéus eit refuse demb . er momant-cè, en dès reit d’un norr.bre bras aral: marhuet-é aveit omb, auerclous èl aveit-ai. Raeson trompus! fol langage ! a zisco ne vennér quet quittat er pehet. Rifitxion. i.° Quement-cé zou gùir, 6 men Doué! n’en banâuan meit rai, ar me houste. A oudé pégource é lacan-mé termein de gùittat en teicheu e mès? de gonze sot ,de gonze einèp -d*em nessan, degolérein, de douyet, de héli goal-gompagnoneah, de sentem dob me imur, de lezel er chongeu lous ém spé-ret, de gousantein d’en desirieu inâme ém halon, ha mil pehet aral de bèré é hon chujet a oudé pêl-amzér. Me lare perpet arhoah, men Dooè, arhoah; quetan Co-.
