yGoogle -1*9) Rifiexioa. i.° N*en don-mé èr sïad-cé? Ne mès-mé hum hroeit tai doh er pehet ? Ne mès-mé cousquet tranquil én ou ? Ne mès-mé dalhet el langage faus-zé ? AUas! me halon en dès el laret liés ! Ma ne mès el laret a véc, en eune ag en dnt em dalhai; ha tnè mès dis-coeit dré me cevreu é ouai er ré-zé ouai me santimanteu. Ab! me.inean, chetumèn é condui er pehet , a pehum hroér doh t'ou ha ma vihuér én ou. Er spéret a hum zalle , , er gaion a galletta, er gonsciance a daüe, er téa ouanna. Dalledigueah estrange ! stad eahus! a zoug abèn-cair d’en dannation étemel, ma ne za Doué, én é vrassan misèricorde, de zigueor deulegat er pé-hour, eit ma hanâuou en abyme i péhani é ma pre$t de gouèh. Secouret-mé, men Douè. Ah! ne m’abandonnet quet: groeit ma tougein hou jugemanteu terrible, eit ma quittein prompt er stad malhurus a behet, è pehatli é hon couéhet drè me faute. . z.° Ur malheur bras é bout couéhet ur ùéh hemp quin èr pehet marvel, rac ma lam graece Uoué guet er pèhour; maes er brassan malheur é chom de languissal èr pehet, rac er changemant a zou diaessoh dre en accustumanceu criminel èr pehet. Deus-tou ma hanâu er péhour er goal-stad è. pèhani en dès hum dauïet, ha ma sante er. bouis ag é liameu, neoah ean en dès hoah jyC ' : prés
