Ha bemdez marc’heien a felle d’ezo ober an taol kaer, mez hini anezo ne zeue en dro.
Pep gweach ma selle Peronig ouz al langouineg o tremen, pep gweach ar c’hoant da gaout ar goaf diamant hag ar vasin aour a zave, krenvoc’h krenva, en e galoun.
Eun deiz m’edo Peronig o foeta bro, dre voaz, e welas eun den, gwenn e varo, o chom a za war lez ar c’hoajou. Henvel poch e oa ouz Rojear. Peronig, kuzet adre eur wezen, a zelle piz outan.
Klevet a reas e oa, hep mar ebet, an hini koz ma, breur d’al langouineg.
An den gwenn erc’h e varo, a reas eur c’helc’h er boultren, o lavaret, a vouez izel, komzou desket d’ar zorserien gand an diaoul. Ha goude e lavaras, krenv e vouez :
Ebeul dishual, digabestr
Deuit buhan, me a zo prest.
Ar marc’h bihan a zeuas, raktal.
