Eo, eo, ha sonj mat c’hoaz, Fistoulik.
Ar bloavez ma ’z oun deut da jomm dre aman.
Ar c’hig-leue war an daol, tudou !
Ha tammou brao a gig-leue, mignoned. Bec’h d’ar chig-leue !
Ya, kig bioc’h bet leue gwechall, kig ar vioc’h koz tregont vloaz marvet o vreskin !
Distroomp d’ar gwin, p’eo gwir ho peus sonj eus penze al lestr-marc’hadourez. Al lestr a oa leun a varikennadou gwin, ha spountus e oa gwelet nag a win a deuas en aod,nag a win a oe evet war an treaz.
Ya, spontus e gwirionez. Eun amezeg d’in a evas peadra da jomm mezvet epad pemzek-de-Doue ! Eun amezegez all c’hoaz, goude beza didalet eur variken, a lavare : « Oh ! siouaz ! an Aotrou Doue Oll-C’halloudek en deus troet ar mor e gwin ! Ha hi o plega evit staga he muzellou da eva, hag o koueza war he fenn er gwin !…
Ha gwir eo kement-se ; rak me eo an hini a grogas en he broz da zacha anezi er-meaz ; pane-
