En abardaevez-ze, tonton Tomaz ar Gervini, a zeuas da zigas d’eomp d’ar gear eur c’harradig avalou-douar a oamp bet o tenna du-hont, e Kervarzek, en eun dachenn feurmet evit an eostvez patatez.
Sonj mat am eus ; ne oan neuze nemet eur mousig fall a zeiz vloaz koulskoude, met skuiz e oan ken na oan, goude beza bet e-pad eun deveziad gwengolo o tibab avalou-douar chakez, re vras, re grenn, re ar moc’h, daoubleget, eat va zreid em c’hof ; ha setu perak, en eur zont d’ar gear, e-lec’h bale war-lerc’h ar c’harr e-giz ar re vras, e oan bet pignet war an uhela sac’had er c’harrad.
Doue ra vennigo tonton Tomaz, rak sonj am eus ivez en doa damant eus e gazeg… Ha me, en abardaevez-ze, penaos e oa ganin treid ha kein, ne vefen ket ken hirio da lavaret. Met penn hag empenn eul lakepotig a zeiz vloaz, skuiz a gorf, a chom enaouet war e vrasa goulou, pa zilenner dirazan traou evel ma tilennas Tomaz ar Gervini, eur wech savet ar patatez d’ar c’hrignol, ha diskennet er c'hofou, tra gounezet mat, soubenn al leaz amanennet, ha d’ar re vras da c’houde-ze, eur banne kafe du hag e gementad a « odivi » : ya da !
