Ha Kolaïg en hent o vutuna dre ma ’z ea, e gorn-butun berr ha mogodet etre e zent, e skourjez en-dro d’e c'houzoug, e varc’h ouz e zorn dehou hag e c’haor ouz e zorn kleiz.
O welet he C’holaïg o pellaat, Janig, difizius evel ar C’hapenned, rak emichans e tiskred eun tammig ivez war he gwaz, a hop warnan :
— Hep, hep ! Kolaïg, arabad d’it dont goullo d’ar gear ! Diwall mat diouz al laer, va den !…
Hag o veza chomet eur pennadig, harpet e korn-tal ar marchosi o sellet ouz he gwaz o pignat ar grec’henn dosta gant e loened, ez a d’an ti d’en em emellout eus he labour, eur berniad mat a draou o ruilh hag o tiruilh en he zamm penn.
Kolaïg Dorndu, luduet e vutun gantan, met e gorn dalc’hmat o chaokat etre e zent, a gendalc’h da vont gant an hent, e zaou loen d’ar paz war e lerc’h, hag e teu sonj d’ezan eus aliou Janig.
— Petra an tanfoeltr, eme ar C’haper outan e-unan, petra en deus c’hoant va hini goz da randounat d’in, er mintin-man ? Diwall diouz al laer ! Me, Kolaïg ar marc’hadour kezeg ! Ha ! ha ! me ’garfe gwelet peseurt liou en deus al laer a zo gouest a-walc’h da laerez eur spilhenn diwarnon-me !… Piou ’zo gwaz, satordallik, ma n’oun-me ket ? Ha n’eo ket me a oar ar muia galleg e bro Kaperien Beg-ar-Raz… Va mestr-skol e-unan en deus lavaret an dra-ze d’in, eur zulvez p’ am oa paeet eur banne d’ezan… Ya, gwaz oun !
