Pajenn:Braz Anatole - Textes bretons inedits.djvu/34

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ

Courag, Courag, pour ques Conan !
Rac chede te anter. Pou quet a gun des poan.
Eman voersy er fad hac es pou eun tam archand,
A goude ry eun al adare, pes pou hoand.

Te, Conan, sou gueled gant cals vid eur sorser,
A darn al es quemer evid eun difuner ;
Mes ma ne voay quet guir, a me gred ne voay quet,
Gand ar gos hast cos evy breman disqued.

Conan, groed eteus guechal ar tricoto se ?
— Ho, ne meus qued louen, a drugare Doue.
Ne meus groed poan da den na ne rin james,
Nemed laqued hoairzin dre eur vadineres.

Petra leres, Conan, voair sujet an otro Golo ?
— Lared e poend dean mond gand an dioulo,
Eun tirand, eun traitour, hac eun den impudic,
Goais vid Robespier d’amser ar Republic.

Conan sou ansien, a cos ardiamant.
Mar quered o plïjadur, ne gemered quet eur vroeg coant,
Rac march Amon sou nos de en louag,
Duman irie, a duse vou arhoais.

Conan na houl neb comers gand ar maro ;
Couscoude eb dale ameus aon e reiou.

Hebien eta, Conan, breman e vou gueled
A te rey distrujin ar vroaich evel ma he dleed.

Tadiou cos Robespier, eme Conan, evoay Golo ;
Biscoais den ne meus cleved o lared : Doue den pardono !
Breman eou red, Conan, clasc er fad ar rimo,
Evid or diframan ar merheter Golo.

Lared ispoay, Conan, ben guelo Nedelec
E reinghes caed fin ; diouail ne ves tromped.
Goustadet ez gantan, comans a res scuisan.
Courag hoais eun neubed, plijadur es pou gantan.

Harsa, Conan, chede fin dan istoair
A discoe dimb providans Doue aman voair an douar...