dé mignonnet er horv. O dalledigueah ! Un dén péhani en devehé muyoh a soign ag é zillad eid ag é gorv ne dremeinehé-ean eid unan fol ? Ha bamdé é huélér tud péré en dès mui a soign ag ou dillad, ag ou lonnèd, ag ou zachenneu, eid a ou ineaneu. O bugalé en dud ! bet pegours é vihuehet-hui én dalledigueah hag ér péhèd ? Perac cârein quement er vanité ag en treu ag er bed ?
De betra é chervige hou staguedigueah doh er madeu, er pligeadurieu hag en inourieu ag er bed ? Hàg ean vehé enta ur bonheur bras aveid oh bout é joeissein ag en ol madeu ag en doar, a pe zeliehoh dré-zé bout dannet ? Er ré e zou bermen én tan ag en ihuern, hàg ind ou dès léh d’hum gonsolein, rac m’ou dès bihuet ér bed-men én abondance hag ér pligeadurieu ? Disquet chongeal én affær ag hou salvedigueah, èl ma teli un dén aviset chongeal én-hi ; méditet bamdé ar er honzeu-men en dès laret Jesus-Chrouist : de betra é chervige de vab-dén gounit er bed abéh, mar da a gol é inean. S. Math. 16. Hàg ean e hellér larèt é houniér a pe gollér en inean ? e lar sant Eucher, a pe gollér tout doh hi hol.
Me salvedigueah e vou bermen en affær a béhani er chonge e réglou en ol affærieu aral a mem buhé ; hag, arlerh en Apostol sant Paul, me sellou, én amzér de zonnèt, er bed guet é inourieu, é vadeu, é bligeadurieu èl fang. O men Doué ! distaguet-mé doh en treu péré e dremein, ha carguet me halon a garanté doh er madeu éternel.
