1
Peb mitin, hân ha gouian,
pep mitin, hân ha gouian,
D’er lann get me lonnet e han, ho !
Hag e pad en dé me gan,
D’er lann get me lonnet e han, ho !
Hag e pad en dé me gan,
2
Rag me son hag e gan mat,
ha me far aveit huitellat
N’er haver ket er hornad.
3
Allas ! ur hannour neué
Arrùet ér lann vras un dé
E huitel guel eit on mé.
4
Lies em es ean kleuet,
Ha bet en dé e vou reùet
Sonnein mui ne gredein ket.
5
En estig-noz en hanùer.
Rag d’anderù hembkin é kleuer.
’E sol er hoed é voeh sklér.
6
En éned ag er harter
E cher ou beg a p’er hleuer
E kannein étal er gér.
|
1
Bep mitin, hanv ha goanv,
bep mitin, hanv ha goanv,
D’al lann gant va loened ez an, Ho !
hag e pad an de me gan.
D’al lann gant va loened ez an, Ho !
hag e pad an de me gan.
2
Rak me zon hag a gan mat,
ha va far evit c’houitellat,
N’her c’haver ket er c’hornad.
3
Allas ! eur c’haner neve,
erruet el lann vras eun de,
A c’houitell gwell’ gedon-me.
4
Alïes ’m eus her c’hlevet,
A-hed an noz e kan bepred,
kana ken ne gredin ket
5
An eostig-noz hen hanver,
rak en noz hepken e klever,
e kreiz ar c’hoad e vouez skler
6
Holl evned all ar c’harter,
a zerr o beg dal m’her c’hlever,
o kana e tal ar ger.
|
