Hag ar person a reas war ar « c’hovesour » meur a zin ar groaz gant ar sparf soubet en dour benniget.
An diaoul n’helle ket herzel. Evel devi a rea, hag e laoske youc’hadennou ha sakreou heuzus.
— Awalc’h eo, eme ar person, skuiz gant al leou-doued a gleve. Gouzout a ran breman piou eo, emezan. Mes perak e chom aze da dortal ha da vallozi, ar milliget zo anezan ? Petra vir outan da vont gant e hent ?
— N’ouzon ket, eme ar zakrist. — (Gouzout a-walc’h a rea, mes ne felle ket d’ezan lavaret.) Toui rafen eo stag dre e gerniel !
Hag o veza kemeret eur gador, e savas da zellet a-us d’ar gador-govez.
— Pa lavaren d’eoc’h, aotrou person ! Sellit, dont a ra ar beg anezo war c’horre ! Hag ar person a reas evel ar zakrist :
— Ya, emezan, aze eo eman an dalc’h. Mes petra da ober ? Ne welan nemet eun dra heskennat anezo.
— Ya, mes piou a garfe ober an dra-ze ? a lavaras Kled. N’eo ket me, da vihana. Ha pa vezo dishual, piou ear petra raio deomp ?
O komz evelse, Kled na lavare ket war-eün ar pez a yoa war e spered.
— Pa vezo dishual va aotrou, a zonje hen, daoust ha ne glasko ket tenna ganen e vioc’h hag e vontr ?
— Houman, avat, a zo eur guden ! eme ar person.
— Marteze e vije kavet eun dra bennak. Ho kador-govez, Ao. person, a zo gwall-fall.
— Hag a zo gwir ; mes…
— Divalo zoken, aotrou person, anzavit ganen ; pa welan re ho kenvreudeur eus ar parreziou-all…
— Ha goude ?
— Goude ? eme Gled ; saotret eo evit biken gant al loen vil ha flerius-ma ! Piou a garfe mont enni hiviziken ?
— Evit gwir, n’azezin mui enni gant kement a blijadur.
— Mat, aotrou person, en ho lec’h me a gasfe anezi d’ar c’hoz traouachou.
Netra ken nemet ar gwel eus eur gador nevez a yoa peadra da blijout d’ar person. Dispignou a vije ; hogen, e parrez Plogô, daoust d’he faourentez, ec’h anaveze tud a galon vat hag a roje laouen eun aluzen gaer d’an iliz ; ne ouie ket, avat, d’ar just, petra glaske Kled.
— N’eo ket, koulskoude, eun dra gwal zieas da welet, aotrou person, eme hema. Pa ne fell ket d’an diaoul dont ermeaz e-unan,
