mat gantan evit ar barrez, eo red d’ezan stourm ouz Yann ar C’hloc’her atao krog gant he zaou zourn er c’hiziou koz.
Red eo d’in ama lavaret eo Yann sakrist, kloc’her ha bezier war eun dro ; an holl labourou-ze avat a zo deuet da veza re bounner evitan. O n’eo ket hen a anzavo ; evel droug a ya ennan zoken pa vez hano gant an aot. person da rei skor d’ezan.
Hizio koulskoude, e-unanig gantan e-unan, eo red mat d’ezan anzav ema e nerz o vont digantan ; en em gaout a ra skuiz en abardaez-ma eus gouel an Holl Zent, skuiz evel an deliou melenet a zistag eus ar gwez, a dro hag a zistro, kaset ha digaset gant avel an Diskar.
Eur pez labour en doa bet da ober en derc’hent o lakaat pep tra en urz a-benn ar gouel ; hag ar gouel e-unan gant e lidou hir en deus taolet anezan er gador vourret, el leac’h ma chomo, hervez ar seblant, hep gellout zoken sevel da aoza e dammig koan.
Sellet a ra gant tristidigez ouz ar skourrou moan a zo o peurzevi en oaled, bet dastumet gantan hini da hini ; dont a ra zoken en e spered ar zonj eus ar boan en devoe o samma e hordennadig keuneud seac’h, hag o tigas anezi betek ar gear. Ma, red eo e ve deuet da veza kabac’h, mat mui da netra, hag eo erru tost evitan dervez an diskuiz bras. Ha mar ne deu ket an aotrou person da gas anezan diwar e dro n’eo ken nemet gant aon da ober poan d’ezan ; hen, Yann, ne fell mui d’ezan laërez pelloc’h an arc’hant a lakaer etre e zaouarn : e zilez a roio eta ; bez ez eus eun toulladig arc’hant en e bodig-espern, peadra da c’hedal ar maro.
A zo eas da lavaret !… mes… hag ar gwel eus unan-all oc’h ober e labour !… Gwelet unan-all o lakaat bokedou war an aoter, o skuba an iliz, o lakaat bole er c’hleier !… Daoust ha gellout a rai chom reiz da zellet ober an traou-ze ?… Mes, ne c’hello mui mont d’an oferen, gant aon ne zigouesfe d’ezhan lammat da c’houzoug ar c’hloc’her nevez da lavaret d’ezhan : « Ro d’in adarre ! N’ouzout ket diouto ! »
Ouspenn-ze a zo koulskoude, siouaz ! Penaos a rai evit mont eus an ti-soul a gar eun tamm brao muioc’h eget na gar an Aotrou e vaner ! Penaos a rai evit dilezel park ar maro, e bark hennez, da vihana ! ar park el leac’h ma kar ober baleadennou, war e bouezig, o chom a-zav bep eun amzer da zistaga hanoiou hanter walc’het gant an amzer ! Hag e teu d’ezan sonj eus an hini a zo eno, hag e koms outan, hag e teu en e spered hini pe hini euz an troiou a reas, pe eus ar farserez a veze gantan !
Hag e kendalc’h da vale dre douez ar beziou, o c’helver dre o hano kement hini a zo gourvezet dindan ar glasvez. Ha neuze,
