Evel an aezen skanvik marvet er geuniou don,
E tremenaz ho deiziou : « Bet sonj euz an Anaon ! »
O pet sonj euz an Anaon ! Euz ar re ne maint ken,
Hag oc’h euz darempredet, deac’h en ho keriaden ;
Du-hont ho beziou glazet, e skeud an tour krignet,
A zo ganeoc’h dilezet, er vered benniget.
Goude eur ged frealzet gand promesaou ar feiz
Ho deuz kuiteet ar bed-ma ; c’houi rai veldho eun deiz…
Ho puez a dremeno evel ar bokedik
Bleuniet ker koant er beure, goenvet d’ar pardaezik.
An dervez labour echu, re-all ive d’ho zro,
O vont dre ’r gwenojennou moueziou kaon a glevo ;
Kloc’h skiltruz ar glaz ive a laro d’ho c’halon :
« O c’houi, hag hon euz karet, Bet sonj euz an Anaon ! »
