An holl laeron, evit doare, o deus eur fri kamm, eur fri yuzeo ; an diaoul-ma dres, a yoa e garg bunta pe dougen d’ar pec’hed a avarisded ar re a zo o tiouall ar c’hefiou a espern, ar re a zo o micher laerez, en eun doare pe eun-all.
C’hoant en doa da ober eus ar votezig-se e bodig-espern. Eno, da vihana, a zonje, e vezo dastumet mad va feziou arc’hant ! » Rak, kaer en doa bet betek eno lakaat e boan d’o c’huzat, bepred e teuet a-benn d’o dizelei, ha da gemeret eun darn anezo. Perak en em zieza, en ifern ?… Marteze zoken, emezan, piou c’hoar ? e raint re vihan, evel ar viou en neizou !!!
Eno eo e fazias, avat, ar genaoueg zo anezan. Rak, ar votezig venniget n’edo ket eas en ifern, skler eo ; mont ha dont a rea anezi he-unan ; gwech ez ea da guzat dindan eun arbel, gwech-all ez ea a.ispilh ouz eun treust, gwech en ti, gwech er meaz. Hag ar perc’hen a yea en egar o welet kement-se, rak kredi mat a rea e veze laeret e votezig voulouz d’ezan, — ne vije ket bet dieas hen ober ! — hag e kolle bemdez kalz amzer ouz he c’hlask.
Eun dervez m’en doa kollet muioc’h c’hoaz a amzer ez eas e kounnar rus, hag o veza kroget er votezig koant ec’h hejas anezi evit kaout ar peziou arc’hant, hag e taolas anezi gant tiz ha gant eun nonde heuzus ar pella ma c’hellas en ifern.
Mat, tud keiz, mont a reas da blada war benn eur paour kez micherour a Landerne eat di abalamour d’eun taol fall en doa great o welet pegement a zle en doa. Ya, e vern dle en doa douget anezan da werza e ene d’an diaoul evit kaout arc’hant digantan. An diaoul en doa selaouet e beden ; kemeret en doa an ene evit nebeut a dra, evit… netra, ha kaset goude ar paour keaz d’en em grouga !… Evel-se eo ec’h en em gemer peurvuia Paol goz, ha re aliez, siouaz le teu e daol gantan da vad, abaoue m’her greas da Judaz.
