Echu son an Hini koz.
En-dro d’ar maner e savas neuze youc’hadennou, skrijadennou, eun dourni, eur voubou… N’ouzon ket penôs maner Kervarker n’eo ket bet koueet en e boull !… Evit eur jolori, setu aman eur jolori.
Eun tôl taboulin, ha war an engroez peoc’h an noz a ziskennas. Ha neuze, diwar greiz ar sioulder, moueziou ar bôtred hag ar merc’hed yaouank unanet, heuilhet gant kaniri ar vombard hag hini ar biniou, a zavas : Son Janedig.
- Pell zo eman Janedig oc’h esa kaout an tu
- Da gavout eur jimadell [1], ive eur c’habell du.
- Ha breman, p’eo dimeet d’eun den a wad uhel,
- Kôzeo neb a garo, e tougo ar c’habell.
Kan biskoaz ne oa bet kanet ha sonet ken flour all. Ar re ne ganent pe ne zonent ket, a zanse war-lerc’h ar zonerien hag ar c’hanerien. Evit an diskan teir vombard a adkroge gant An hini koz eo va dous, hag a vleine war an hent eeun moueziou an holl dud, bras ha bihan.
Hag ar ganaouenn neve a zavas adarre, skanv ha lirzin, etrezeg an oabl steredennet :
- Otrou Doue, Janedig, penôs e vezo grêt,
- Pa rankfet mont en karronz gant an dimezelled ?
- Nan ouzoc’h ket ar galleg, kennebeut ar c’hadans,
- Nan eo ket en brezoneg e tiskours an noblans.
An teir vombard a unanas ar moueziou. En-dro d’An Hini koz, ha, pa echuas an diskan, ar zon neve a zo bet adarre sonet ha kanet :
- Me ’mo eur vatez vihan a ouio ar galleg,
- A gôzeo evidon ken am mo hen disket,
- ↑ Jimadell, espèce de manteau.
