Mont d’an endalc’had

Moyenou da ober actou a gontrition

Eus Wikimammenn
L. Prud'homme, 1849  (p. 137-140)



CANTIC VAR UN ACT A GONTRITION

PEhini so profitabl ha devot, couls hac an hini so varlerc’h, evit goulen pardon ouz Doue pa vezer var ar poent da vont da cofes, hervez an exempl eus ar pec’her penitant ar publiquen, pehini oc’h en em zerc’hel aziabell en lost an templ, hep credout avanç ebarz, ne grede quet soquen sevel he zaoulagat etrese an eê, ha ne rea nemet squei var he beultrin, en ur lavaret ar c’homsou-mâ (va Doue, ho pêt truez ouzin, pec’her paour ma’z oun) ; hac a zistroas d’ar guear gant ar pardon eus he bec’hejou, o veza en em humi- liet quement en presanç Doue gant ar regret d’he veza offancet.

Remercout a reomp pevar zra er publiquen-mâ pere a zisquez deomp ar fæçon d’en em reconcilia ouz Doue dre ur guir binijen. Da guenta, en em anaie meurbet indîn d’en em bresanti dirac Doue ha da antren en he di, ar pez a ra dezan en em derc’hel en antre eus an templ en ur bostur humbl ha modest, hep credout sevel he zaoulagat diouz an douar da sellet etrese an eê. D’an eil en devoa ur regret bras d’he bec’hejou en guelet he galon, oc’h anaout erfat ne verite nemet punition, ar pez a rea dezan squei var he beultrin. D’an drede, ec’h ansave sinceramant ne doa nemet ur pec’her miserabl, hac en devoa couscoude fizianç en drugarez a Zoue, pa en em adresse dezan. D’ar pevare, pede Doue gant ur feiz hac ur guir humilite da gaout truez outâ. Mar antreomp en dispositionou-mâ pa’z eomp d’an Ilis ha da gofes, ec’h ellomp en em assuri e tistroïmp ive d’ar guear gant ar pardon hac an absolven eus hor pec’hejou. En intantion-se grit an act a gontrition-mâ, pehini a ellet da gana var an ear gallec: Venez, venez, Esprit Saint , dans nos cœurs, pe var ton an Tad Honore.

O Va Salver, hoc’h eus, dre ma c’haret,
Poaniou cruel evidon anduret,
Elec’h bepret dont d’ho caret ive,
Em eus pec’het, siouas, hed va buez !
Ne dlefen quet sevel va daoulagad
Varzu an eê, pa[’]z oun bet quer ingrad,
Ha pa’z oun bet, va Jesus , quer mechant
D’hoc’h offansi, siouas, marvelamant !
O va Doue, ho pet truez ouzin,
Me a ene oun ur pec’her indîn,
Ne veritan nemet punition,
Hoguen c’houi so leun a compassion.
Calmit eta ho coler em andret,
Rac gant ar c’heuz ê va c’halon mantret,

Mar d’oun diouzoc’h dre va fec’het pelleet,
Grit ma vezin dre va ïegret tosteet.
N’am c’hollit quet, pa’z oc’h trugarezus,
Ha pa’z oun deoc’h coustet ker, va Jesus ;
Gant ho sicour e proposan tec’het
Diouz peb danjer da zistrei d’am pec’het.
Accordit d’in e satisfaction
Hed va buez ur guir gontrition :
Roït d’in ar c hraç d’ober ho volontez
Bete’r maro gant ur guir garantez.
Guerc’hes Vari, va Æl-mad, va faëron;,
Obtenit d’in digant Doue ar pardon,
Hac ar c’hraç gre d’he garet quer fidel,
Na rin jamæs nep seurt pec’het marvel.
O va ene, quitaomp ar vanite,
Poent eo entent ouz an eternite :
Na sonjomp mui nemet ober erfad
Evit plijout da Zoue hor guir tad. Amen.


CANTIC ALL EVIT EN EM EXCITA

D’ar regret da veza offancet Doue, ha d’he garet pelloc’h. Var ton Biron, pe var an ear gallec, J’ai péché contre Dieu.

SIouas d’in ! va Doue,
En peb oad, en peb amser
Oc’h offancet guene,
Ha c’houi quer mad em c’hêver ;
Mæs perac hoc’h offansi
Eleac’h dont d’ho caret ?
Pa sonjan em ingrat[er]i
Eo va c’halon rannet.
Evit ur blijadur
Dister hac abominabl,
Allas ! dre un injur
A so meurbet deteslabl,

Em eus plantet ar gontel
Bete calon va dad,
Ha dre ur maro cruel
Lazet va Autrou mad.
Ah ! den barbar ma’z on,
Penaus em eus-me gallet
Caout biscoaz ar galon
Da ober un seurt torfet
En hoc’h andret, va Jesus,
A ro d’in ar vuez,
Ha c’houi quen trugarezus
Em andret-me ivez ?
Guelomp, va daoulagad,

Gant ur guir displijadur,
Pa’z oun bet quen ingrad,
Quer criz ha quen dinatur,
Da grucifia a-nevez
Va Salver benniguet,
Evit quement madelez
En deveus em andret.
O ! perac na doun-me
Prest dre ho carantez,
Va Autrou, va Doue,
Da ober ho volontez ?
Evit ho crouadurien
Oun carguet a domder,
Hac oun leun a ienien
Evidoc’h, va Chrouer.
Ho caret eo ar mad
Hac ar guir binvidiguez ;
Ar rest ne de hanad
Nemet poan ha paourentez :
Maleürus ê hor buez

Hep carantez Doue,
Leun eo a distridiguez,
Un ifern memes ê.
Nep ho car, va Jesus,
En em guef en assuranç :
Bepret e vez joayus
Ha leun eus a esperanç :
Quement seurt poan a andur
A blij d’he garantez,
Hac an despet d’an natur,
E sent ouzoc’h bemdez.
Va Salver, me ho ped,
Dre an intercession
Eus ho mam benniguet,
Ha dre hoc’h oll bassion,
Grit d’in ar c’hras d’ho caret
Erguis-se quer fidel,
Ma teuin ato da viret
Ho lesennou santel. Amen.