Levr Quenta - Chap. XVII.
Victor Guilmer, 1836 (p. 70-74)
Va mab, ar myster pehini a deuit da gonsideri, a ell c’hoas fournisse deoc’h reflexionou e pere ne zongit qet.
Pliget ganeoc’h va instrui hoc’h-unan, rouanes an èn. Parlantit, ho servicher ho chelaou.
Arauc ma recevis bizit an Arc’hæl, em boa alies suppliet an evou, dre exempl an dud just a Israël, d’en em gonvertissa en eur c’hlizen douç ha da lacât da zisqen var an douar Jesus, ar just dre excelanç. Mæs n’em bige quet credet sonjal e vigen ar Verc’hes-se, pehini a roge d’ar bed e Salver.
Pa ouen assuret e zoan gouscoude choazet evit beza he vam, oc’h en em humilia er guel eus an dignite divin se, ô va mab ! a bebes santimanchou a religion e oue penetret va ene ! Pebes joa a zantis o possedi va Doue ennon.
Ar memes Doue pehini a brijas en em unissa qen parfæt ganèn dre e incarnation, a zezir, va mab, en em unissa ganeoc’h dre ar gommunion.
Mæs c’hui oc’h eus nebeut a ardeur d’e receo. Na chelaouit qet an digareziou a fournis deoc’h ho tidalloudegues hac un humilite faus, evit en em bellaat dioc’h an daul santel.
Digarezi a rit ar spont hac ar respet. Mæs ar spont hac ar respet a dle obeissa d’ar garantes, hac a dle ebqen e renta attantifoc’h hac eveziantoc’h.
En em bellaat dioc’h ar gommunion dre respet, a so priva Jesus eus ar blijadur en deus da chom ganeoc’h. An desir en deus da veza en ho calon a lennit e levr ar proverbou : Lacât a ran,[1] emezan, va deliçou da veza gant bugale an dud.
Ho fautou, eme c’hui, a so re vras evit tostaat alies oc’h Jesus, ar zenteles memes.
Mes, va mab, peguer fragil bennac e ve oc’h ene, m’ar gra e oll effort evit en em gorrigea, Jesus a deu atao d’e visita gant plijadur.
Lavaret a rit e pellaït dioc’h ar gommunion, abalamour ma en em santit indign. C’hui a dlefe lavaret : me fell din tachout d’en em renta dign, qement a ma c’hellin, da gommunia evit participa er graçou a accord Jesus d’an eneou devot pere en em unis gantan dre ar gommunion.
Ho communionou ne dint ral, nemet abalamour ma oc’h eus aon d’en em geina ha d’en em gontraign.
Aon oc’h eus rac ar ferveur hahituel-se pehini a c’houlenfet diganeno’h evit permetti deoc’h communia alies. En em glem a rit eus a zempladures hac infirmiteou oc’h ene.
Profitit eta eus ar remed effedus, an effedussa, pehini a gavot er gommunion. Jesus a so eur bara a vues.
Jesus, en e aviel, a c’halv d’e vanqet ar re sempl hac infirm, ar re baour hac ar re dall. Anaout a ra ho miser, ho paourentes spirituel, tenvaligen ho speret.
Mæs lavaret a ra ive e zeo sclêrigen ar bed ; eur vagadures expres evit soulagi ha creât ar re a dosta ountan.
Da zezirout e ve o pefe eur santeies parfæt evit communia, mæs Jesus ne c’houlen qet an huella perfection.
Ma vige hi necesser, peguen nebeut a dud a vige recevet oc’h e daul sacr, en despet d’e oll invitationou !
Pretanti e vez necesser eur zanteles parfæt e pep-unan evit communia, a zo goulen evit disposition d’ar gommunion, ar pez a dle beza ar froues eus ar gommunion.
O vont d’ar gommunion, amzavit gant lealdet oc’h indignite. Digacit, dreist pebtra, d’ar gommunion, ur burete vras a galon, ar volontes da glasq ebqen gloar Doue, hac ho silvidigues ; ha bezit er resolution, ar grenva possubl, d’en em viret dioc’h ar memes pec’hejou ; resolution pehini a dleac’h da gaout arauc an absolven, ha pehini a dle padout.
Neuse e reot certen eur gommunion vad. Bezit memor penaus eur gommunion great mad ne ves jamæs eb un effet mad bennac en ene.
Ma veac’h bet dre ho fidelite hac oc’h êves en em laqet er stad e pehini e falves d’ho c’honfessour [sic] ha da Zoue e veac’h evit tostaat aliessoc'h ous ar gommunion, e veac’h dija avancet mad en hent eus an devotion hac ar berfection.
Un ene pehini ne deus qen desir nemet da jouissa eus a bresanç Jesus er barados, a laca he oll blijadur da jouissa anezan var an douar qen alies ha ma c'hell, dle ar gommunion.
- ↑ Prov. 8.