Mont d’an endalc’had

Kloc’h an hailhoned

Eus Wikimammenn
Imprimerie Francisque Guyon, 1922  (p. 41)



KLOC’H AN HAILHONED
————

Kuzet a-dreg eur c’hleuz, he c’houef rouz war he fenn,
Eur wreg ’zo o c’hedal, gwastet gant an anken,
He gwaz da zont er-maez eus an ostaliri
E-lec’h m’eman breman oc’h eva cholori,
Dibreder diouz e zaout, hep nec’h ouz e dïad,
O c’hoarzin, o krozal, oc’h ober e govad.

E-pad an amzer-ze, er ger e vugale,
Hag ar re goz gant doan a c’hortoz fin an de.
Da zerr-noz, dizeblant, e kemeront o c’hoan ;
Sell trist ar gozidi, sioulder ar re vihan
A zo eur rann-galon evit an neb o c’har,
Pa zant krizder ar boan o laka dilavar.

’N eur chechat war e gorn, e weler ar sakris
O kuitât e lojeiz, o pignat d’an iliz,
Nao pe zek eur sonet, hervez mare ar bloaz…
Bralla a ra ar c’hloc’h ’n eur blega e ziskoaz.
A-us d’an holl gêriou e klever e vouez don,
E notennou klemmus ’ziskenn e pep kalon.
Poent eo mont d’ar gwele, deut eo eur ar bedenn
War hor maeziou didrouz, e kement ti kristen…

Re alïes, siouaz ! em eus gwelet neuze
Ar vezvierien hanvet e Breiz « al lostou loue »,
Karget a win-ardant, o trei du-man, du-hont,
Hag o treuzigella evel ma c’hellont mont,
Eus an tu deou da gleiz, evit gounit ar gêr,
Pa na zastum anê « Beg-e-dog » [1] en ti-kêr ;
O sikanat o zud, o gwella mignoned…
Ma na vez chachadeg, Doue ra vo meulet !

An tan a vo lazet. Er c’hrevier, war ar plouz,
Al loened a ehan. Ouz an daol, ’n e glabouz,
Pe o roc’hal kousket an ozac’h, mezo-dall,
A ro en-dro d’ezan ar vezusa skouer-fall.
Keit ma ouel e wreg paour, hep serri he lagad,
D’he stad ken truezus, a wel o kaletât…

  1. Leshano an archer