Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 81

Eus Wikimammenn
◄   Red-é hum breparein d’er marhue. Red-é épad er vuhé disquein merhuel erhat. Er marhue e ziscoa er folleah a vanitéieu er bed.   ►
CHAPISTR UNAN HA PUAR-UIGUÊND.
red-é épad er vuhé disquein merhuel erhat.

I. Hui e zouge er marhue ; ræson e hoès d’en dougein, ma ne vihuet quet èl ur gùir grechén. Penaus n’en devehé quet léh de zougein en hani ne hum brepar quet ha n’en dès jamæs disquet merhuel ? Goal zehuéhat-é, én achimant ag er vuhé, disquein, gobér un dra péhani e rinq er vuhé abéh. Er Sænt, ar en doar, ne hrent meit disquein merhuel erhat, hag e zougé perpet a vanquein. Me zisq bamdé merhuel, e laré sant Paul. Er hardinal Bellarmin, goudé en dout tremeinet ur vuhé santel, e houlenné guet Doué, én ær ag er marhue, hoah ur blai eid hum breparein dehou. Un dén santel, péhani en doé passet én deserh open deu-uiguênd vlai é hobér pénigen, e laré n’en doè groeit, én ol amzér-zé, meit merhuel ! Chetu er péh e zeli hur halon desirein drest peb-tra, a pe n’en dé reit er vuhé d’emb nameit eit disquein hi achihue mad. De betra é chervige studia kisieu er bed, poéniein quement eit ma vou conzet a han-amb, pé eit cresquein hur fortun hag hun inour, mar hum ancoéhamb ni-memb ? Hur buhé e zou ur voyage aveid en éternité, tremeinein e ra èl ur squæd. Red é enta en dout collet er spered, e lar sant Eucher, eid hum lorbein guet quement a dreu didalvé én un amzér quer bèr, hag ancoéhat er momand doh péhani é ma staguet un éternité a vonheur pé a valeur.

Noé e labouras cand vlai é vatissein en Arh eid hum hoarantein doh un diluge a zeur. Ne hoès chet cand vlai de vihuein, hui péhani martezé quênt tri dé e vou ér bé, ha neoah, é léh chongeal én hou ç’ær dehuéhan, eid hum virèt doh un diluge a dan, a boén é chonget-hui én-hi ur huéh ér blai. Un diluge a dan, un ihuern, péhani e zou ur bunition ag ur marhue maleurus ! hàg ean e zou enta un dra hag e vérit quer bihan ma chongehet erhat ?

II. Disquet bamdé merhuel. Chonget bamdé é ma er marhue doh hou costé, en hou ç’arrestou quênt-pêl, martezé arhoah. Chonget erhat é quement-cé. Ne varhuér nameit ur huéh ; er marhue maleurus e zou un droug hemb remèd. N’en dé quet erhoalh chongeal én-hou, red é bout perpet ar hou coard, red-é memb, e lar Jesus-Chrouist, bout prest é peb momand ; rac en Eutru Douè e zei a pe ne chongehet quet. Er ré én hou raug e zou bet somprenet : hui e vou somprenet hui-memb.

A pe vehoh avertisset é oh én dangér a vout ampouisonet dré er péh e chervigér d’oh d’hou prèd, hui e vehé perpet én éhuéh énep d’er péh e vehé queniguet t’oh. É peb momand ag hou puhé é ma er marhue é hourdrous ar hou pèn. Unan ag er momandeu-cé e vou en dehuéhan, péhani e zou hanàuet guet Doué hemb quin ; perac ne zougèt-hui enta ? Perac n’hum zalhet-hui ar hou coard, é vihuein èl pe zeliehé en Eutru Doué é peb momand hou calhuein devat-hou ? En hani e vihue guet assurance én ur stad é péhani ne garehé quet merhuel, ne vérit quet bihuein na dougen hanhue a grechén, e lar sant Jerôm.

Ah ! p’hur behé bamdé, èl sant Antoén, er chonge-men én hur spered én ur zihun : en dé-men e zou martezé en dehuéhan a mem buhé ! A p’hum sellehé peb unan, é peb momand, èl un torfætour ar béhani é hér de zouguein é santance, hàg ean e gredehé gobér er péhèd ? Hàg ean e vehé un dé hemb quin é péhani ne vihuehé-ean èl ma carehé merhuel ? Chonget erhat é quement-cé bamdé, rac quement dé e zou hui e hei merhuel.

résolutioneu.

1° Peb mitin, én ur seuel, me larou doh-ein me hunan : en dé a hinihue e vou martezé en dehuéhan a mem buhé ; red-é d’ein er passein doh hum breparein d’er marhue. — 2° Bamnoz me hrei un act a gontrition eid hum breparein d’er momand blaouahus-cé. — O men Doué ! reit-t’ein er græce d’en devout ur marhue mad !