Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 44

Eus Wikimammenn
J.-M. Galles, 1856  (p. 133-137)


CHAPISTR PUAR HA DEU-UIGUÊND.
ag er burtæt.

I. Er burtæt e zou ur vertu quer caër m’en dé ret d’hé anemisèd memb hi mêlein. Un trezol-é préciussoh eid en ol eur ag er bed. Hi e sàu mab-dén ihuelloh eid en ælèd, e lar sant Basil. Purtæt en ælèd e zou hemb brézel doh er hig ; mæs mab-dén n’en dès hi meit dré é gourage é combattal doh en ol tantationeu. Eit quement-cé en en dès en ælèd quement a respet eid en dud pur, hag en diaulèd a velim hag a valice doh-t-hai.

Un inean gopret d’el lubricité ne hel quet hum seuel tremaha Doué, na quemér goust én treu spirituel, rac ma hum gav liamet dré en inclinationeu méhus ag er hig. Mæs un inean pur, n’en dès chet poén doh hum joéntein doh Doué, péhani hum blige é hobér é zameurance én-hi hag é scùil ar nehi é zonæzoneu préciussan.

Jesus-Chrouist en dès discoeit én é hannedigueah un istim hemb par eid er vertu-zé. Mar delié un Doué gannein, e lar S. Augustin, n’hellé gannein nameit ag ur huérhiès ; mar delié ur huérhiès bout mam, n’hellé bout mam nameit d’un Doué. Ean en dès hi inouret dré é œvreu, a p’en dès choéget eit brudein é vehé bet deit de salvein er bed sant Yehan-er-Badéour, péhani e oé pur ; eit mam ur huérhiès ag er ré burran ; eit tad mâguér Jojeb hag e oé pur ; eid apostol câret S. Yehan en aviélour. N’en dès chet permettet ma vé bet jamæs conzet énep d’é Apostolèd ar er poënd-cé ; ha, deustou m’en dès souffret én ou misq un apostol avaricius hag unan ne gredé quet, n’en dès anduret hanni hemb ne vehé bet pur.

II. Ne fehemb quet comprenein er pligeadurieu e scùil en Eutru Doué ar en ineaneu pur. Naren, e lar S. Cyprian, n’en dès chet pligeadur erbet brassoh eid en devout feahet er hig hag é inclinationeu méhus.

Mæs un dén lubric e gommance é ihuern ag er vuhé-men, dré er rebreicheu garhue ag é gousciance, péré e biq é inean, ha dré er véh péhani en héli ne vern mèn é ha. Gùir-é n’hellér quet goarn er vertu-zé hemb combat. Haval-é doh ur rosen péhani ne gavér nameit é misq en drein. Mæs guet a gonsolation hag a inour e zou ér hombat-cé, rac er burtæt e ra d’emb gùéhavé muyoh a vérit hag a inour eid er martyr ! Er vartyrèd en dès combattet ur bèr-amzér ; mæs er hombateu énep d’er burtæt e zou quasi dalhabl. Mar dé ret cavouèt courage eit feahein ur huéh er vourreàuïon, ret-é hoah cavouèt muyoh eid hum feahein ni-memb perpet.

Ret-é el larèt a vouéh ihuél, en ineanneu purran e zou liès er ré en dès er muihan combateu d’hobér hag e zou er ré cassettan dré en tantationeu hag er yGoc le chongeu lous. Hàg ean e zou tu de vout souéhet a guement-cé ? Péh mérit e zou é vout hemb tantation ? N’hellér quet douguein er victoër hemb combatal, na bout couronnet hemb douguein er victoër. Doué hou cùél, inean fidel ; ean e huél en dondæt ag hou calon. Sel-crihuan m’en dé en tantation, sel-tostoh-è Doué d’oh ha sel-mui é recompançou hou courage. N’hellet quet derhel mad hemb er secour ag é hræce, nac hou pout en donæzon a burtæt ma n’hi ra Doué d’oh. Goulennet-hi hemb arsàu, én ul larèt guet sant Paul : maleurus ma on ! pihue em dilouyou ag er horv-men a varhue ? Hou cræce, ô men Doué !

III. Gobér e hrér anjuli d’er burtæt a pe gredér é ma rai ziæz hi fratiquein ; ha gobér e hrér anjuli d’er huirioné a p’hi sellér èl ur vertu én tural de nerh mab-dén, èl ma hré er paillard Luther. Larèt d’en dud youanq penaus er burtæt e zou ur vertu péhani ne jauge quet doh ou imur na doh ou ouaid, e zou ou zrompein ha gobér quement a gueu doh-t-hai èl d’en Israélitèd, a pe oé bet laret dehai penaus en doar en doé grateit Doué dehai e oé ur vro carguet a dud quer bras ha quen eahus, ma ne oé quet tu erbet de dostat dehai. Quement-cé e oé faus : rac, ur huéh ma oent oueit ér vro-cé, ne gavent én-hi meit joé ha pligeadur. Hanni ne lar ne hellér quet pratiquein er burtæt, nameit hàg ean e vehé couciet ha dissolit.

Eit bout pur n’en dé quet ret téhein ag er bed nac héli ur vuhé eit souéhein en dud aral ; ret-é goarn erhat er galon, bout arrestet ér honzeu, honest ér gusquemant hag ér gesteu. Deliein e rér bout douce ha gracius é quevér er réral, mæs jamæs diar goust er burtæt. En hoant de bligein e za de vout ur péhèd ur huéh ma ha én tural d’en honestis. Dré en hoarhereah hag er bouffonnereah é couciér en inean hag é tistrugér er burtæt. Ur min honest ha poset e hra d’ur verh goarn er péh e gol liès dré ur gùen-hoarh. Èl ma lar un Tad santel ag en Ilis, sel-mui é tiscoei ur verh bout rust, sel-purroh arzé en hum gavou. Hum bligein é caquettal doh er bautrèd hag é vout cazaliet guet-hai, e zou mercheu ag ur burtæt én angoni. Rac, emé S. Jérôm, jamæs merh fur nac honest n’hum laca de hoari na de vouffonnal guet er bautrèd. Ur verh, emé S. Ambroès, doctor ag en Ilis, péhani e faut dehi bout pur, e zeli dougein, creinein quel liès gùéh ma conz ur goas pé ur pautr benac doh-t-hi.

Ur verh parfæt enta hag en dès dougeance Doué ne hum laq jamæs de vout touchet guet hanni, na dré er face, na dré en deourn, na dré en divréh ; rac er bouffonnereaheu e hrér pé e lausquér a volanté vad de vout groeit e zou ur merche ag ur galon corrompet hag ur seblant ag ur burtæt deja collet. En hoarieu dorn étré pautrèd ha merhèd e zou èl scodeu tan péré e losq a p’en dint allumet, e zû hag e gouci a pe n’en dès chet a dan én-hai.

Er burtæt e zou ur vertu caër ha ligùernus, gùir-é, mæs forh tinér-é ha forh æz-é hi hol. Haval-é doh ur miloèr e dihoella hag e gouci guet en henal. Haval-é hoah doh ur boquèt ros péhani e zou brau ha caër épad mé ma étré en drein, mæs péhani e gol é lihue hag e houiv a nebedigueu quentéh èl m’en tastornér. Er memb tra e arrihue guet er bouquèt caër a burtæt dré er boquereaheu, er selleu hag er bouffonnereaheu dijauge. Dihoallet enta ar-n-oh hou ç’hunan ; dihoallet é peb amzér, e lar Jesus-Chrouist.

résolutioneu.

1° A p’en dé quer brau er burtæt dirac Doué, me hrei mé-memb un istim vras a nehi er rest a mem buhé. 2° Me houlennou liès er vertu-zé, én ur seuel me halon tremaha Doué. 3° Me bellei guet soin doh ol er péh e hellehé gobér d’ein hi hol. — Men Doué, hui e huél men goannedigueah hag en dangérieu em gronn a bep-tu ; hastet bean de zonnèt d’em secour.