Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 20

Eus Wikimammenn
UIGUÉNTVÈD CHAPISTR.
dré er péhèd marhuel é collér doué.

1° Chetui er péh e zou disconfortussan ér péhèd marhuel : ean e hra d’emb col Doué, hun disparti doh-t-hou. Er græce, péhani hur santefi, hur joént doh Doué ; mæs er péhèd marhuel e lam er græce-cé guet-n-emb, hun disparti doh Doué, hag en disparti-zé doh Doué e zou gùir varhue en inean. Doué e zou quer gùir buhé hun inean, èl m’en dé en inean buhé er horv. Un inean dispartiet doh Doué e zou enta quer marhue, e lar sant Augustin, èl m’en dé marhue ur horv dispartiet doh en inean.

2° Bout dispartiet doh Doué ! en dout collet é Zoué ! péh ur hol ! Nag é collehen ol en trezolieu ag en doar, mar e mès Doué én-an, ne mès collet nitra ; mæs nag é vehen-mé mæstr d’en ol ranteleaheu ag er bed, mar collan Doué, é collan tout. Bonheur er Sænt én nean e zou bout guet Doué ha doh er gùélèt face-oh-face. Malheur er ré dannet én ihuern e zou bout hemb Doué ha bout dispartiet doh-t-hou eit jamæs. En dout collet é Zoué, hàg ean e fehé bout ur malheur brassoh ? Ya, bout-zou ur malheur brassoh : sellèt er hol-zé èl ur bagatel, èl nitra. Hà possibl-vehé ma couéhehé mab-dén én un dalledigueah quer bras ? Petra, e lar sant Augustin, hui e ouil d’ur horv marhue, rac m’en dè en inean dispartiet doh-t-hou, ha ne ouilet quet d’un inean péhani e zou dispartiet doh Doué !

Er Scritur, én ur gonz a Vichas, de béhani el lairon en doé attrapet en idoleu, e hra d’emb d’hanàouèt en ou hlasqué én ur grial forh ; hag èl ma oé goulennet guet-hou perac é scùillé-ean quement a zareu, ean e rescondas : ah ! lairet-é bet men douéèd doh-ein, ha hui e houlen guet-n-ein perac é ouilan ! Mar scùil ur payan calz a zareu é col un idol, penaus é hel ur hrechén col é Zoué hemb bout disconfortet ? Gùélein e hrér tud doh hum chagrinein quentéh èl ma arrihu eur boén benac guet-hai ; cleuein e hrér ré é térein én-hai ou hunan eid ur hol distér, ha ne hrant cas erbet é col ou Doué dré er péhèd ! O péhèd ! nag un tihoeldæt e daulès-té é sperèd hag é calon mab-dén.

Sant Thomas-Aquin, Doctor ag en Ilis, ne hellé quet comprenein penaus é hellér bihuein goudé en dout collet Doué, ha cousquèt anemis dehou guet ur péhèd marhuel ar er gousciance. Oh ! na miseraplet e vér ér stad-cé, ha dihue huéh miserabl ma ne santér quet é valheur ! Cheleuet, ô me fobl, e laré en Eutru Doué d’Israël, chetui er péh e zisco er malice ag hou calon ; rac arlerh hou pout troeit cain d’ein, hui e hoès mouguet en ol desirieu mad, en ol santimanteu a zougeance e laquen én hou calon.

Mar e hoès collet Doué dré er péhèd, hou malheur e zou bras, ha quer bras que ne hellér quet er homprenein ; mæs n’en dé quet hemb remèd. Quêrhet d’hobér doh treid ministrèd en Eutru Doué ur govézion humbl a hou misérieu, baiet hou péhedeu én dareu, pé quéntoh é goaid hou Salvér. En desir de changein, er bénigen, er Sacremanteu e zou moyandeu péré e hel gùellat d’hou clinhuèd ha reparein er hol e hoès groeit.

résolutioneu.

1° É sellèt erhat penaus er péhèd marhuel e ra er marhue d’en inean, me bêllei doh-t-hou guet muyoh a sourci eit doh er péh e hellehé lemel er vuhé guet er horv. 2° Mar em bé er malheur de gouéh é unan hemb quin ag er péhedeu miserabl-zé, me yei a hèr d’hum dennein ag er stad trist-zé é tostat d’er sacremant a bénigen. O men Doué ! quêntoh merhuel mil gùéh eid hum zisparti hoah doh-oh dré ur péhèd marhuel.