Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 117

Eus Wikimammenn
◄   Devotion é quevér er Huérhiès ha sant Jojeb. Devotion d’en æl-gardién ha d’er sænt. Er vugalé e hra èl ou zud.   ►


CHAPISTR SEITÊC HA CAND.
devotion d’en æl-gardién ha d’er sænt.

Doué e ra de bep-unan a han-amb un sel eid hur goarn. Er speredeu caër-cé, péré e zou crouéet eid en adorein én nean, hum garg a guemér sourci a han-amb ar en doar. O madeleah un Doué ! péhani e zégass ur prince ag é balæs eit goarn ha derhel-mad de vab-dén !

Ne gavé quet guet-hou en en doé groeit treu erhoalh aveid omb é tégass é Vab, é rein d’emb er Spered-Santel, é hratat t’emb er baraouis ; ean e ven hoah, acelfin ne vou nitra én nean hemb ne chervigeou eid hur salvedigueah, rein d’emb é Ælèd eid hur secour. Ean en dès crouéet un Æl eit peb-unan a hanamb eid hur goarn hag eit chom guet-n emb. Petra ne zeliehemb-ni enta gobér eit pligein d’hur goarnour carantéus-ce ! Ha péh un hanàuedigueah vad ne zeliehemb-ni hur bout de Zoué, péhani en dès er vadeleah de rein d’emb speredeu quer caër aveid hur hass bamdé èl dré en dorn.

Tri zra, e lar sant Bernard, e zeliamb d’hun Æl-mad : respet, caranté ha confiance. Respet, a gaus d’é santeleah ; caranté, a gaus d’er volanté vad en dès aveid omb ; confiance, a gaus d’er sourci en dès a han-amb.

1° Hou péet ur respet bras aveid hou ç’Æl-mad ; perpet é ma guet-n-oh, ha jamæs n’hou qùitta épad er vuhé. A p’hum santet douguet d’er péhèd, hou péet chonge é ma étal oh. Hou péet méh é hobér dirac un Æl, er péh ne gredehoh quet gobér dirac un dén.

2° Câret-ean guet tinérdæt, a p’en dès ean-memb caranté doh-oh. Hà ne vehoh-hui cablus ag er vrassan dishanàuedigueah, a pe vanquehoh én é guevér a hrad vad aveid er chervigeu péré e rant t’oh hag aveid en dangérieu a béré en hou coarant é peb momand ?

3° Hou péet recour doh-t-hou guet confiance, drest peb-tra én dihue occasion-men : de guetan, a pe hoès un affær vras benac d’hobér : pedet hou ç’Æl-mad de rein sclærdér d’oh, acelfin ne hrehoh nitra énep de volanté Doué. Hà hui e hellehé manquein a zonnèt de ben ag hou ç’affær idan goarnation un avocad quer mad, péhani e zou ar un dro un ami fidel hag ur honseillour abil ? Consultet-ean ar er choége ag ur stad a vuhé.

D’en eil, hui e zeli hou pout recour doh hou ç’Æl-gardién, a p’en d’oh én dangér a offancein en Eutru Doué. A pe hoès poénieu a spered, a p’en d’oh burtellet guet en tantationeu crihuan, pedet er goarnour hou câr ; hennéh-é en Æl en dès reit Doué d’oh eid hou secour én hou tobérieu ; hui e huélou quentéh é secour é arrihue guet-n-oh ha drest peb-tra én tantationeu énep d’er burtæt.

En Ælèd e gâr er vertu-zé, ind e zou dihuennerion en ineanneu pur, rac er vertu-zé e laca mab-dén de vout haval doh en Ælèd. Ne zeliér quet bout souéhet, e lar sant Ambroès, mar dihuen en Ælèd en ineanneu pur, péré e vihue ar en doar quer pur èl d’hai.

Hui e zeli hoah inourein en ol Sænt, drest peb-tra en Apostolèd. Ni hun nès de drugairécat en Apostoléd, ind e zou hun tadeu ér fé, ind ou dès reit ou labourieu, ou buhé hag ou goaid eit gobér d’emb hanàouèt Jesus-Chrouist : péh caranté, péh hanàuedigueah vad ne zeliamb-ni hur bout aveit-hai !

N’ancoéhamb quet a inourein én ur fæçon jaugeabl er Sant a béhani é tougamb en hanhue ; pedamb-ean liès ha queméramb scùir ar é vertuyeu. Ne véritehemb quet doug hanhue ur sant, a pe zisinourehemb en hanhue santel-zé dré ur vuhé dihentet. Rein e hrér d’emb hanhueu er Sænt ér vadient, acelfin dégass chonge d’emb penaus é mant hun avocadèd dirac Doué, ha ma hellehemb, dré ou fedenneu hag é héli ou vertuyeu, hum aquittein erhat ag hun devérieu.



A. M. D. G.