| ◄ Red-é bihuein revé er fé. | Ag en espérance hag ag er gonfiance é Doué. | Misericord en Eutru Doué é quevér er péhour. ► |
Ni hum rantehé cablus pe ne hortehemb quet é madeleah en Eutru Doué. Ni e zeli gortoz guet hou er madeu ag en doar ér bed-men aveit bihuein ; er madeu ag é hræce eit donnèt guet-hai de vout santel, hag er madeu ag en nean eit bout eurus ér bed aral guet-hou. David, péhani en doé-ean disquet diar é goust, e lar d’emb penaus en hani e laca é gonfiance é Doué e zou èl gronnet ag é visericord, ha penaus Doué en dès é sèl ar nehou, ha ne zistroei jamæs é zeulegad a ziar nehou.
Perac enta é ma quer bihan er gonfiance hun nès é Doué ? Rac n’en hanàuér quet. Paudmad er sel èl ur mæstr cri, de béhani ne gredér quet tostat, èl un Doué rust péhani ne cheleu quet hur pedenneu, hemb truhé doh er ré miserabl. O mab-dén ! pihue en dès laqueit én hou spered chongeu quen anjulius eid hou Toué ? Nac ur boén e hret-hui dehou ! nac ur gueu doh-oh hui-memb, a pe vanquet a gonfiance én Tad mad-cé, péhani en dès brassoh desir d’hou secour eit ne hoès-hui de vout secouret ! Ne hanàuet nac é buissance, nac é lealdæt, nac é visericord, na mériteu Jesus-Chrouist é Vab, na mériteu er Sænt péré e bèd aveid oh : puemb ræson péré e zeli cresquein hou confiance.
1° Puissance en Eutru Doué. Hà hui e hel bout én arvar penaus en hani en dès, dré ur gonz hemb quin, groeit a nitra er bed abéh, ha péhani ne lausq quet memb er vêlionen hemb bihuance, ne hel quet hou telivrein ag hou poénieu hag hou secour én hou tobérieu ? Perac hum ziscouragein ? Doué en dès truhé doh en ol, rac mé ma ol-buissant.
2° Lealdæt en Eutru Doué. Ean en dès grateit de vab-dén en ol secourieu requis. Quer fidel-é d’é gonz, ma ra perpet mui eit n’en dès grateit. Ma ne huélamb quet er huirioné ag é bromesseu, é ma hur bihan confiance-é e zalh é zeourn chairret. A p’hur behé ur gonfiance vad é Doué, ne vanquehé nitra d’emb.
3° É vadeleah hag é visericord. Ean hur hâr muyoh eit n’hum gâramb ni-memb. Jamæs ne gomprenehemb er vadeleah en dès en Eutru Doué eid é vugalé ; ean en dès sourci ag en ol, hag ean en dès un desir quer bras m’hum salvou ol en dud, ma n’en dès hanni, béet-ean payan, de béhani ne ra græceu erhoalh eit ma hanàuou er huirioné ha ma hrei é salvedigueah. Mar en offance mab-dén, n’arsàu quet eit quement-cé ag er mâguein hag a guemér sourci a nehou : ean er hlasq, ean er gorto, ha mar da er péhour, ean er receu étré é zivréh, ean er boq, ean e ancoéha é fauteu hag e bardon dehou.
4° Ne véritamb quet er sourci-zé a berh un Doué, mæs Jesus-Chrouist é Vab en dès-ean méritet aveid omb dré é vrastæt. Guet péh confiance é teliamb-ni enta gortoz peb-tra guet Doué, a pe sellamb mad é ma Jesus-Chrouist hun avocad étal é Dad ? En Tad santel-zé, hàg ean e hel nahein un dra-benac doh é Vab adorabl ? hàg ean e hel mirèt ag hur hârein, doh hur gùélèt goleit a hoaid é Vab ?
5° Deustou mé ma Jesus-Chrouist hur gùir avocad, ean e ven neoah, dré é vadeleah, ma hum sourciou a han-omb é Vam santel, en Ælèd hag er Sænt, hag ean ou cheleu a pe bedant aveid omb. Gùir-é é teliamb lacat hur honfiance quetan én-hou, hag hur bout-hi brassoh eit-hou eid aveid en ol Sænt, rac m’en dé er vamen a bep mad ha m’hur hâr mui eit ne hel en ol Sænt hur hârein ; mæs ehué ean e gâr er Sænt muyoh eid omb, ha dré guement-cé ou fedenneu e blige gùel dehou eid hur ré-ni ; ha rac m’ou inour ha m’hur hâr, ean e ven m’ou galhuehemb d’hur secour èl amièd de Zoué.
Ol er ræsonieu-cé e zeli cresquein é peb-amzér hur honfiance, mæs drest peb-tra én hur brassan drougueu, a pe ne vé mui, haval vehé, espérance erbet. Pedamb nezé en Eutru Doué, n’hun dilausquou quet. M’hum gav guet-n-oh én trebilleu, e lar-ean. Nac é seblantehé en Eutru Doué bout board doh hur pedenneu hag hun dareu, ret e vehé hoah hun durul guet muyoh a gourage étré é zivréh misericordius, ha laret guet Job : Nac é rehé men Douè, er gléan én é zorn, en taul ag er marhue d’ein, ne gollein jamæs er gonfiance én-hou.
1° Me laquei perpet me honfiance é Doué. — 2° Me hortei guet confiance én é vadeleah inflni ol er péh e zou requis t’ein eit dobérieu en inean ha ré er horv. — 3° Ha ne vern petra e arrihuou, ne gollein jamæs courage. — 4° Mæs ehué me hrei ol er péh e hellein eit sentein doh volanté misericordius en Eutru Doué ém hevér. — O men Doué ! hui e zou me Zad, reit-t’ein er græce de vout hou croaidur sentus.