Mont d’an endalc’had

Gouel mad

Eus Wikimammenn
Lajat, 1909  (p. 290-292)



Gouel mad


d’eur vam gristen


Karet am ije hirie
Lampat war ma marc’h dir,
Ha monet betek du-ze…
Mes an hent zo re hir ;
Digemerit memeuz tra,
War eskell an avel,
Ma gourc’hemennou gwella
Evit devez ho kouel.

Petra e c’hallfent laret
D’ac’h evit ho kouel kaer ?
Ma c’halon a zo nec’het,
Ma mouez a zo dister ;
Herve ma sonj ha ma c’hoant,
Nan eus a zeread,
Nemed eur bokad bleun koant,
Da laret d’ac’h : Gouel mad !


Ha c’hoaz bleuniou an douar
Zo hep talvoudegez ;
D’ar beure ez int dispar,
D’an noz n’o deus mui c’houez ;
Evelse c’hoarve ive
Gant mennoziou an den,
Leun ez int a drugare
Keit ma veint o tremen…

Hogen ar bleuniou kaeran,
Evit eur vam gristen,
Ar re a rei ar muian
He lorc’h da virviken,
Eo ar bleuniou talvoudus
Ha na dremenont ket,
Ar bleuniou, d’ei ken doujus :
He bugale karet !

Ar bleun-ze, en dro d’ezi,
Bodet en de he gouel,
Kement se zo eviti,
Eul levenez zantel ;
Hi he deus bet o zavet
Int eo he c’hurunen,
En dro d’o mam dastumet.
Oh ! kaeran da daolen !


Setu aze ar bokad
Talvoudus ha gwirion,
Hennez a zo deread
Da blijout d’ho kalon ;
Ennan bleuniou a c’hened,
Furnez ha koantiri,
A roïo d’ac’h-hu bepred,
Plijadur ha dudi !

D’ac’h eta en kinnigan,
Gant ma gourc’hemennou,
Hen a vezo, a gredan,
Ma gwellan mennoziou ;
Hen digemeret, m’ho ped,
Gwelloc’h n’hallfec’h ket kâd,
D’ac’h kalz a evurusted,
Evurusted, gouel mad ! ! !


————