Er hombat spirituel/Chapistre 79

Eus Wikimammenn


CHAPISTRE XIII.
Doué e zegass demp en tantationeu-zé eveit hun mat.


GLORIUS omp a natur, ambitius hac ami d’hun santimanteu ; er peh zou caus temp hum vantein é quement tra zou ol, hac hum brisein hilleih mui eveit ne zalamp.

Mæs er bresomption-zé e zou quen anemis d’en avancemant spirituel, ma parra dohomb, mar hum rantamp dehi bihan dra, a arriue betac er gùir berfection.

Un drouc ne uélamp quet é, mæs Doué pehani en hanàu ha pehani hur hâr, en dès perpet soign d’hun difari, d’ober demp donnet en dro ar en dromprereah-zé ag en amour-prope, ha d’hun degass arré d’en hanàuedigueah a hanomp hun hunan : a nen dé quement-cé e ras d’é apostol sant Pierr a pe bermettas m’en devezai ean nahet, ha ne vennezai quet anàouein petra oai, eit ma ellezai donnet én dro d’en hanàuedigueah ag er peh oai ean-memp, hac eit gober dehou col er fionnage dangerus-hont ? A nen dé quement-cé en dès groêit de sant Paul, a p’en dès vennet, eit er goarantein doh er vocen-zé ag en inean ha doh er fal usage e ellai gober ag er revelationeu ihuel en devoai bet, el laquat de vout sujet d’un tantation mehus pehani e ras dehou santein bamdé é fragilité naturel ?

Admiramp madeleah ha furnez en eutru Doué pehani e labour é drespet temp, pehani e ra vat temp, a bout n’er santamp quet hac a pe chongeamp mèmb é ra drouc temp.

Lacad e ramp en hur pèn é arriue er yeinision-zé a galon guenemb rac ma omb dibarfæt ha digas doh treu en eutru Doué ; n’hun ès quet poén é credein nen dès inéan erbet dissipettoh é spéret hac abandonnetoh eveit hou hani ; nen dès quet Doué servitour erbet er chervige én ur fæçon quen dissente ha quer lache èl omp, ha né za er chongeu e dro dré hun pèn, meit de dut collet hac abandonnet.

Arriue e ra enta dré un efet ag er medécin-hont deit ag en ean, ma commance en dein fion-zé e chongeai bout un dra benac, hum sellet er fallan dein ag er bed hac indign a zoug en hanhue a grechen.

A dischennet en devehai jamæs ag en ihueldæt-cé a chongeu ar behani e ra demp crapein er fiendæt naturel ? A gùelleit vehai bet jamæs ag er fouihuadur-zé a orgueil ? Er voguêden-zé a vanité a hi hé devezai jamæs qùitteit é bèn hac é galon, quenevé er remæd-cé ?

En humilité nen dé quet er profit hemp quin e dennamp ag en tantationeu, afflictioneu ha disconfortanceu interior-zé peré e ra d’hun inean bout séh-corn hac e béella doh-t’hi tout er peh e zou tiner én devotion : rac er stat-zé e ra demp hur bout recour doh Doué, téhein é raug ol en treu e èll displigein dehou, ha pratiquein én dro er vertuïeu guet mui a sourci eveit quênt. En afflictioneu-zé e chervige demb de burgatoér, p’hun nættant ha ma preparant demb couroneu, a pe vènt quemeret guet humilitè ha patiantæt.

En inean assuret ag er peh hun ès laret, nen dès quin enta de chongeal meit ac ean en dès ræson de gol é beah ha d’en hum droublein eit bout ean é col er ouste ag en devotion ha doh hum gavouet én tantationeu spirituel ? Ac ean e vehai ræsonnable dehou chongeal éma a bersecution en diaul é ta er peh e zou degasset dehou a zorn en eutru Doué, ha quemer eit mercheu a é gâs er mercheu a é garanté ?

Er peh en dès d’ober a pe gouéh é stat-zé, é hum humiliein dirac Doué, bout ferm hac andur guet patiantæt en dioustemant doh en exerciceu-zé ; hum hober doh é volanté divin hac assai hum zerhel é peah én ur goussantein guet humilité de receu tout er peh e za ag é zorn, pen dé dorn é dat pehani zou én ean.

É léh hum abandonnein d’en dristé ha d’en digouragemant, ean e zeli gober acteu a drugaré èl abèn, ha chom ér stat a é beah hac a é abandon dré volanté Doué.