Er hombat spirituel/Chapistre 76

Eus Wikimammenn
◄   En inean ne zeli clasg repos na plijadur meit é Doué. En ampêchemanteu hac en dioustemant e gavamb doh er peah interior-zé ne zeli quet hun laquat de vout triste. Ag en ardeu a beré en um chervige en diaul eit troublein peah en inean.   ►


CHAPISTRE X.
En ampêchemanteu hac en dioustemant e gavamb doh er peah interior-zé ne zeli quet hun laquat de vout triste.


DRÉ bermission Douè, en douster interior-zé, en deserh-zé mèi en inean, hac er repos santel-zé en dès er galon en hum gavou forh liès tromblet ha tihoelleit guet er gohadeu ha guet er voguèdeu peré e sàuou ag en amour prope hac a hun inclinationeu naturel.

Mæs èl ma permet é vadeleah ol en treu-zé eveit hun guellan mat, hi hé devou perpet soign de scuil ar guânedigueah hun halon er glàu douce a hé honsolationeu, hac er glàu-zé ne izellei quet hemp quin en huan-zé, mæs e rèi dehou douguein blèu ha fréh agréable d’é Vajesté divin.

En distrugemant-zé a hun tranquillité interior hac en troubl-zé de behani éma hun goal-inclinationeu e zou caus, e zou er brésel màn dès er Sænt douguet victoérieu ha melitet ou houron.

A pe gouéhet ér falloni-zé, én dioustemanteu-zé, én trouble-zé hac én disconfortanceu-zé a speret, laret de Zoué guet ur galon lein a garanté hac a humilité : Men Doué, mé zou er hroaidur sortiet a hou teourn hac er sclaff prenet guet hou coaid precius ; groêit a haneign èl ag er peh e biyeuet hac èl ag er peh nen dé groêit meit eveit oh, ha permettet deign hemp quin esperein én oh. Heurus en inean e ouïou èl-cé hum offrein de Zoué én amzer ag en affliction.

Ha deusto n’elleheoh rangein quenteh hou volanté doh cani en eutru Doué, ne faut quet hum anquinein eveit en dra-zé : hou croez é, ean e gommande deoh hé douguein, hac en héliet ; a nen dès ean hé douguet eit hou tesquein d’hé douguein ? Groêit reflexion ar é gombat ér jardrin Olivet ; ar en dihuèn-hont a é natur a zein pehani én hé goannedigueah e rai dehou laret : Me zad, mar dé possible, pelleit doheign er haliçat-zé ; hac ar en nerh hont a é inean pehani criueoh eveit goannedigueah er horf, e rai dehou laret quenteh guet humilitè : Re-vou groêit hou volanté ha non-pas me hani.

Er hoannedigueah naturel e rèi deoh péellat doh peb sorte poén ha trebii ; a p’hou pou a nehai, int e rèi deoh hirissein, ha hui e gârehai évehat doh-t’hai ; mæs hum humiliet ha pedet bet quen hou pou quin volanté na quin desir meit ma um hroèi volanté Doué én-oh.

Groêit quement ha quement ne vou damurance a hou calon meit eveit Doué, ne vou én-hi na véistre, ha hueruonni, na perderi volanter, ne vern deoh petra ; n’arrestet jamæs hou teulegat nac hou chonge ar fallanté hou nessan ; hac hemp chom d’avisal, treménet, quéret tranquil guet hou hènt, ha ne chonget é nitra meit a droêin rag er peh e èll hou plessein ; ur moyant bras é eit bout de Zoué, treménein drest en ol trezenneu hemp hum arrestein.