| ◄ Aviseu aral forh profitabl eveit en devout en difiance a hanomp hun hunan hac er gonfiance é Doué. | Ag en usage vat a buissanceu en inean, ha de guetan ret é ma vou en antandemant exampt a ignorance hac a guriosité. | Ag er péh e èll miret dohomp a istimein erhat peb tra, hac ag er péh e èll hun secour d’hanàouit erhat peb tra. ► |
Er hombat spirituel/Chapistre 07
CHAPISTRE VII.
Ag en usage vat a buissanceu en inean, ha de guetan ret é ma vou en antandemant exampt a ignorance hac a guriosité.
R hombat spirituel, ma n’hur behai arme er bet quin meit en difiance a hanomp hun hunan, hac er gonfiance é Doué, n’ellehemp quet feahein hun goal-inciinationeu, mæs open couéhel e rehemp liès é defauteu bras. Raccé ret é joentein doh en armeu-zé en usage vat a buissanceu hun horf hac a buissanceu hun inean, péhani e zou en drivet tra necessær eit arriue bet-ac er berfection.
Commançamp enta dré reglein en antandemant hac er volanté. En antandemant e zeli bout exant a zeu si bras énep de beré en en dès poén doh hum zihuen : unan e zou en ignorance pehani e vir doh-t’hou a hanàuein er uirioné ; ret é enta, dré el labourat erhoalh, pellat en dihoeldæt, ha rein splander dehou, ma uélou petra zou d’ober eit nettat en inean a hé goal-inclinationeu hac hé goarnissein a vertuïeu. Quement-cé en um hroa dré zeu voyant.
Er hetan hac er principal e zou en oræson é pehani e oulenner sclerder er Speret-santel ; n’er refuse jamæs d’er ré e glasq en eutru Doué a zevri, e gâr accomplissein é lezen divin, ha peré n’ou dès quin santimant meit cani er ré e zou drest hai.
En eil e zou ur studi continuel d’examinein guet sourci hac é gurioné en treu peré en hum bresante, aveit gout a int e zou mat pé fal, hac eveit jugein a nehai non pas revé en apparance hac èl ma lar er squiendeu naturel, na revè fantasi en dut ag er bed, mæs él ma lar Doué d’omp a ziabarh. Dré er moyant-cé é hanàuehemp reih peuaus er peh e gâr quement er bed, hac er péh e glasq é peh mod hac é peh fæcon n’en dé meit vanité ha trompereah ; penaus en inourieu hac er plijadurieu é basse èl un huné, hac ar ou lerh en inean hun gav meit anquin ha chagrin ; dré er moyant-cé é hanàuehemp hoah penaus en dizinourieu e zou mammeneu a hloër, hac ar souffranceu, mammeneu a joé ; penaus n’en dès nitra brassoh, gloriussoh, nac hur rante havaloh doh Doué, eveit mei pardonein d’hun anemiset, ha gober vat dehai ; é ma gùel disprisein er bed, eveit mèi bout mæstre ag er bed antier, é ma avantajussoh aboeissein a balamor de Zoué d’en deuéhan ag en dut, quentoh evit commandein d’er rouanné ha d’er brincet ; hanàouit e rehemp anfin dreno é verit un dén muyoh bout mêlet é vortifiein pé é laquad é hoal inclinationeu de bléguein, a bout e vehai én treu distéran vehai, eit p’en devehé quemeret hilleih a kærieu, pé feahet arméieu bras, pé groeit miracleu, pé ressuscitet memp er ré varhue.