Er hombat spirituel/Chapistre 03
Bout é ma necessær bras en difiance a hanomp hun hunan ér hombat spirituel, él m’hun nès ean discoeit, neoah mar en hum gav é hunan, hemp secour er bet a hent aral, tehein e rehemb abrest pé disarmet vehemb ha feahet guet en anemiset. Ret é enta joentein doh-t’hou ur gonfiance bras é Doué pehani e zou er vammen ag en ol madeu, hac a secour pehani hemp quin é telier esperein er victoér. Mar dé gùir n’en domp nitra a hanomp hun hunan, n’hun nès meit dougein lameu dangerus ha stang, ha ræson bras hun nès de hum zifiein a hun nerh : mæs mar hanàuamp parfætemant hun goannedigueah, gouni bras e rehemp ar hun anemiset guet secour Doué, pe n’en dès nitra puissantoh de dennein arnomb græceu en Ean, eit mèi hur bout ér galon ur gonfiance antier é Doué. Puar moyant hun nès eveit hur bout er vertu excellant-zé.
Er hetan-é he goulen guet humilité guet Doué. En eil cousiderein erhat guet deulegat er fé ol-buissance hac abiltæd infinie er mæstre souverèn hont pehani n’en dès tra impossible na diæz dehou, pehani éma é vadeleah hemp fin, pehani dré ur c'haranté hemp mesul en dès é quevér er ré é chervige, e zou prest é peb ær hac é peb momant de reign er péh e zou necessær dehai eveit bihuein el tud devot hac eveit guellout mæstrein ar nehai ou hunan.
Er péh e oulén guetai hemp quin é, m’ou devou recour doh-t’ou guet confiance. Ah ! petra justoh ? A possible vehai d’er bugul-zé lein a garanté [1] pehani durant tri blai ha tregont n’en dés quet discuéhet a ridec arlerh en avat fariet, dré henteu diæz ha carguet a zrein, guet poénieu quer bras m’en dès collet é ouaid hac é vuhé ; a possible vehai d’ur bugul quer mat, é uélet breman é avat é tonnet én dro d’er havouet, guet intantion ne heliou mui condu er bet quin meit é hani, ha guet ur volanté martezé goan hoah un draïc penac, mæs sincere de seintein doh-t’hou ; a possibie vehai ne vennehai quet digueor é zeulegat hac é ziscoharn eit sellet ha cheleuet doh-t’hi, ne vennehai quet hé douguein ar é ziscoé eit hé laquat émesq en deved aral : hemp doute ne fehé quet bout comprenet er joé en dès doh hé receu, couviein e ra hemp doute ehué en Ælet ag en Ean de hum rejouissein a guement-cé guetou.
Rac mar clasque guet quement a ampertis en dragme [2] a behani é conze en aviel, pehani e zou figure er pehour, mar boulge ha dirange tout aveit hé havouét, a ean e èll rebutein en hani pehani, èl un avat, faute ne uél mui hé bugul, hum laqua é dever de retournein émesq en devet aral ? Péh apparance e zou de bried en ineaneu pehani e sco hemp cess ar zor hun halon hac e losque guet en desir en dès d’antréein én hi, pehani n’en dès plijadur er bet brassoh eveit bout guenemb hac hur harguein a é vadeu : peh apparance e zou, é cavouet en or digueor, hac é uélet en er pedamp d’hun inourein a é visite, na vennehai quet accordein demp er græce e zeziramp ?
En drivet moyant d’hur hout er gonfiance salvus-zé zou chongeal liès ér scriturieu santel, ér gùirionéeu santel-zé peré é mil léh e assure reih penaus en nemp e laqua é gonfiance é Doué n’en dès nitra de zougein.
Anfin er buarvet moyant d’hur bout ar un dro hac en difiance a hanomp hun hunan, hac er gonfiance é Doué, é a p’hun ès, pé un œvre mat d’ober, pé ur goal inclination benac de ziscar, é rauc commance nitra, taulein hun deulegat ag un tu ar hun goannedigueah, hac ag en tu aral ar buissance, ar abiltæt, ar vadeleah Doué, hac é tamporisein en dougeance pehani e za a hanomp, dré en assurance e ra Doué demb, hum lacat guet courage édan er péh e zou poéniussan él labourieu ha rustan ér homhatteu. Guet en armeu-zé joentet doh er beden, él m’er gùélehemp goudé, capable vehemp d’executein en intantioneu er ré vrassan, ha de zouguein er victoérieu er ré gloriussan.
Mar manquamb a heliein er regle-man, a bout, haval guenemb, ne ramb nitra meit dré ur veritable esperance é Doué, hum drompein e ramb liessan, rac er bresomption e zou quen naturele de vab-dein, ma hum gueige, hemp na vé gouyet, guet er gonfiance e chonge en devout é Doué ha guet en difiance e gred en devout a nehou é hunan. El-cé eveit pellat er bresomption doh-t’hou muyan ma èll, hac eit ma hum gavei én é ol œvreu er vertuyeu contrel d’er vice-zé, ret é ma hei er gonsideration a é fragilité é rauc er gonsideration a ol buissance en eutru Doué, ha ma vou en eil hac égulé é rauc é ol œvreu.