An noz a goue, ar c’hlaz a zon
En traouiennou pellan,
Monaïg dre an henchou don
A gerz en eur ouelan.
Tec’hel a ra ’vel eur skeuden
Er sioulder moredus,
Poaniusoc’h ’vit ar goumoulen
En oablou hunvreüs.
Pa ziskenn a-hed ar spern-gwenn,
Balafen dianav,
Ar yeod tener a zav o fenn
Hag an êstig a dav.
Hekleo ar zaonen hag ar roz
A respont d’he c’hlemmou
Ha war he hent, leun a c’hliz-noz,
Ar bleun a skuilh daerou.
Diredet eo hep goût d’an dud,
Evnig hep diouaskell,
Er maeziou don pell eus ar vrud,
Da zelaou an avel.
An êzen flour a c’houez sioulig
Aze, er balan glas,
He deus luskellet eur vagig
Du-hont war ar mor bras.
Eur vagig skanv, splann he goueliou
War ar moriou tec’het,
O lezel e bro ar c’hoajou
Eur galonig nec’het.
Distan’ a rae pouez he glac’har
O sonjal en distro
P’eman deut ar c’helou digar :
— Yannig a zo maro !
Ar mor houlennus ha diroll
’N eus lonket ’n e fulor,
E-kreiz yud goue an avel foll
Martolod an Arvor !
Evel eun hirvoud a anken,
Dirak he nec’hamant
Eun hurusaden a dremen
’Barz an elo arc’hant.
O, nag eo poanius ar zerr-noz
D’eur galon en anken,
Pa zav demeus an derven goz
Mouez klemmus ar gaouen !
War linsel ganvus an nenvo
Al loar ’zo dispaket,
Ha d’an douar, hanter-varo,
Monig a zo semplet.
Doue, c’houi ro heol ar beure
D’ar vleuen dinerzet ;
Frealzet, en ho karante,
Ar goulmik glac’haret !
