Mont d’an endalc’had

Chuec’hvet-a-tregont Cantic. Var an affeil

Eus Wikimammenn

Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Chetu c’hui ermeas a dreveil.

J.-B. Lefournier, 1836  (p. 126-127)




C’HUEC’HVET-A-TREGONT CANTIC.


AN AFFEIL.
Var an ear gallec : Jusqu’à quand, âme infidèle.



Chetu c’hui emeas a dreveil,
Pec’heur, chetu c’hui pare ;
Laquit evez oud an Affeil
En ho pec’het adarre.

D’an ene eo quer mortel
An distro en he fec’het,
Evel da un den o sevel
An eil assoup er c’hlenvet.

Chelaouit penaos e parlant
Jesus en e Aviel :
Hac e vellot sclær ha patant
An Affeil a so marvel.

Emaoc’h dilovreet, emezâ
D’an den lovr en doa pareet ;
Mæs m’ar pec’hit, allas bremâ,
Eus danger ne bareot quet.

Lavaret a ra deomp ive,
Pa vezo ur veich chasseet
An diaoul eveus un ene,
E tistro var e seizvet.

Ha m’ar guellont, oc’h e zenti
Antren enni ur veaich c’hoas,
E devezo goassoc’h parti
Eguet ne devoue biscoas.

Damas, ma na pije pec’het
Nemet ur veach, diou, pe deir ;

Me am bije da bardounet,
Mæs, allas ! eat out re hir.

Passe da bevare pec’het,
Ne pezo mui a bardon ;
P’ac’h eus queit-se va dilezet ;
M’es tilez, m’e c’hâbandon.

Betec teir gueich en doa torret
E jaden, Doue, da Samson :
Samson a fazi ar bedervet,
Ha Doue en abandon :

Lenn a reomp c’hoas er scritur
Quemenmâ merquet sclerroc’h,
Penaos pa vez leun ar musur,
Na graç na pardoun pelloc’h.

Rac o queza goude sevel,
Goude pardoun, o pec’hi,
E contragnit Doue d’ho lezel
D’en em goll, d’en em zaouni.

M’ar be ho pardoun diveza
Oc’h eus bet bremâ, pec’heur
Ha c’hui adarre da gueza,
Ah ! malheur, malheur, malheur !

Ene paour-ta m’ar desirit
A feiz vad beza salvet,
Evit mad bremâ livirit ;
Mallos, mallos, d’ar pec’het.

Ya, va Doue, hed va buez
Gant ho craç e combatin ;
Ha biquen, nan biquen jamès,
D’ar pec’het na zistroin.