Buhez ar Sent/1837/Marcellin
| ◄ Marc, avieler | Marcellin | Zita ► |
ant Marcellin, eus a behini ar vuez a so bet atau
un instruction gaêr hac ur sujet bras a fizianç evit
ar bec’herien, a oa guinidic eus a Rom.
Goude beza labouret gant ur zêl ardant evit silvidiguez an eneou, ha rentet servichou bras d’an Ilis, e oue choaset evit Pab er bloaz 296, hac e coumancamant e Garg en em acquitas eus e oll deveriou en ur fæçoun santel hac exemplus meurbet.
Var-dro ar bloaz 303 an Ampalaer Diocletien o
veza roet un urz nevez da bersecuti ar Gristenien,
ar bersccution a voe quen horrubl ma oue countet
bete pemzec mil Merzer en ur miz. Ar Pab ne oue
quet espernet : arretet e voe, hac e rezeur dezàn
souffr quement a ell inventi an arraich eus ur bobl
fuloret. Ar Bayanet en stlejas da Dempl an Doueou
faus, oc’h e c’houdrous da ober dezâ souffr ar c’hruela
tourmant mar mancse da adori o Doueou. Marcellin,
trec’het dre ar spount rac an tourmanchou a brepare
dezâ, en devoa ar maler da offr ezenç d’an Idolou.
Mar d’ê couezet ur Pab quer santel en ur pec’het quer
bras, piou ne dle quet crena ha disfiziout eus e nerz ?
Marcellin ne zaleas quet da gaout queuz ha glac’har eus e faut ; coumanç a reas da vouela, da hirvoudi, ha da glasq heb dale ar voyen da rapari ar goal exempl en devoa roet. Ober a reas evit quemen-se assambli ur c’honcil, e pehini en em bresantas gant un habit a benitant, en ur suplia gant cals a zaëlou an Tadou. eus ar C’honcil da obteni evintâ digant Doue ar pardoun eus e grim, ha da rei dezâ ur binigen herves e bec’het. An Isquibien, touichet dre ar stad humilius e pehini edo en em lequeet, a respontas dezâ : An Abostol Sant Pêr a gouesas ive en ur faut bras, hac a obtenas digant ar vadelez a Zoue ar pardoun eus e bec’het, dre e gontrition ha dre e zaëlou : esperout a dleit en devezo Doue evidoc’h ar memes truez hac ar memes misericord : nicun ac’hanomp na ell ho coundaoni, dre ma zoc’h ar Penn eus an Ilis, bezit hoc’h unan ho parner.
Ar Pab sautel ne zaleas quet goudese da vont da gaout an Ampalaer, da behini e lavaras : Avoui a ràn ez oun bet maleürus avoualc’h da zougea ho tourmanchou, hac em eus bet ar fragilite da offri ezenç d’an Drouc-speret ; mæs cetu me amâ prest da rapari va c’hrim, en ur scuilla va goad evit ar Feiz : seul-vuy e reot din souffr, seul-vuy e countantot en desir am eus da ober pinigen.
An tyrant o clevet quemense a guemeras, ur goler quer bras ma reas e zibenna var an heur. Evelse eo e raparas ar Pab hac ar Merzer santel-mâ e bec’het hac ar goal exempl en devoa roet.
Sant Marcellin, en ur souffr ar verzerinti, en deus raparet caër ar goall exempl en devoa roet. P’eur e roïm-ni quement a exemplou mad d’hon nessa evel ma hon eus roet dezàn a re fall ? Anes quemense hor c’honversion ne d’eo na parfet na guirion.
Eil Reflexion. Ar Pab bras-mâ en deus anzavet e bec’het dirag an oll dadou eus ur C’honcil. An nep en deus e galon touichet ha glac’haret da veza couezet er pec’het, n’en deus quet aoun d’en discleria ; e boan eo da veza e goumetet, ha non pas d’e goess.
Trede Reflexion. Mar hoc’h eus bet ar maler da goueza en ur faut bras bennâc, n’en em zisesperit quet, ha na gollit quet couraich. Hac ho pe coumetet an horrupla eus an oll grimou, Doue en deus bepret muy a vadelez evidoc’h evit na oufac’h caout a valiç : prest eo d’ho receo, ho deport a ra c’hoas ; na zaleit quet eta da zistrei ountâ gant ur galon contristet hac humiliet.