Ar c’hiz newe

Eus Wikimammenn
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask

Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Ar c’hiz newe (Duhamel).

Emile Bouillon, 1890  (Levrenn II, p. 190-192)



AR C’HIZ NEWE
____


   Pa oan dizul ar beure o vont d’ann offerenn,
Ha me’ clewet eun envnic o canan ’n eur wezenn.
                     Alarette lon la !

Na ma lâre ann envnic, ken coantic dre he iez :
— Wit ar bloa n’ vô ket êzet anveout he vestrès ;

’Wit ar bloa ’n vô ket êzet anveout ar merc’hed,
Rac, kercoulz paour vel pinvic, hol ez int dic’hizet.

Eur robennic ru velenn a vô rèd da gavet,
Eun davanjeric bihan hac hen turturaillet [1].

Eul lêro zeï violet a vô war he diouc’har,
Eur boto lêr marokin, hac hi carget a c’hloar.

Eur c’harcan aour pe berlès a vô en dro d’he gouc,
Ha dindan ann-dimezel eun hinviz lienn stoup ;


Ha dindan ann dimezel, eun hinviz lienn stoup,
A vô griet gant fissel, ha c’hoaz vô toul partout.

Ar zôn-man ’zo compozet gant eun denic iaouanc,
N’hen eus netra da vewan nemet he dammic poan.


Françoise Mao, Planiel.


____________

  1. Tururuillet: garni de festons de tulle,