Ar Zul goude Nedelek
Enn amzer-ze, Joseph ha Mari, mamm
Jezuz, a ioa souezet euz ar pez a lavaret
anezhan. Simeon a roaz d’ezho he
vennoz hag a lavaraz da Vari, he vamm :
« Setu eur bugel hag a rai da galz tud
e Israel beza kollet, ha da galz all beza
salvet ; enebi a vezo great outhan ; hag
eur c’hleze a dreuzo hoc’h ene d’ehoc’hui,
evit ma vezo dizoloet ar mennoziou
a ioa e niver a galounou. » Bez’e
oa ive eno eur brophetez hanvet Anna,
merc’h da Phanuel, euz Tribu Azer ;
houma a ioa dija oajet braz ; guerc’hez
pa zimezaz, e devoa bevet seiz vloaz
gant he fried. Abaoue oa intanvez, hag
hi neuze pevar bloaz ha pevar-ugent.
He holl amzer a dremene enn templ o servicha Doue dre ar iun hag ar bedenn.
O tiguezout ehun varlerc’h Simeon, en
em lakeaz ive da veuli Doue ha da gomz
euz ar bugel da gement hini a c’hortoze
eur Zalver evit Israël. Goude beza great
pep tra hervez al lezenn, Joseph ha
Mari a zistroaz d’ho c’hear e Nazareth,
er Galilee. Evit ar c’hrouadur a greske
hag a deue nerz dez’han ; leun oa a
furnez ha karget a c’hras Doue.
Pa oue deuet ar mare merket e lezenn Moizez, sant Joseph a ieaz gant ar Verc’hez hag ar Mabig Jezuz da dempl Jerusalem ; eno e c’hoarvezaz ar pez a lennomp enn Aviel hirio hag a zo eur gelennadurez kaer da bep hini ac’hanomp.
Joseph ha Mari a ioa souezet o klevet komsou ar bastored ha re ann den santel Simeon. N’eo ket n’o divije anaoudegez euz ann traou-ze holl ; rak, d’ezho da genta ann Aotrou Doue a ziskuillaz kement a zelle ouz ar bugel burzuduz ; mes ne ouient ket oa roet ar sklerijenn-ze da re all c’hoaz ouspenn d’ezho.
Daou dra, evelato, a skoaz muioc’h ho spered : Gouzout e vije kollet kalz tud abalamour da Jezuz, ha treuzet kaloun he vamm gant eur c’hleze.
Doue a fell d’ezhan e ve ann holl salvet ; hag eil fersoun ann Dreindet a zo diskennet var ann douar evit diframma digant Satan ann eneou keiz a stleje varzu ann ifern. Penn da benn enn Aviel n’euz hano nemed a drugarez Hor Zalver evit ar bec’herien. N’en deuz ken ïoul nemed ober d’ezho chench buez evit ma vevint da viken er baradoz. Lavaret a ra beza, ha bez’ ez eo, e guirionez, ar pastor mad, ar mesaer karantezuz a gerz noz deiz varlerc’h ann danvad dianket, ha p’en deuz her c’havet, hen laka var he ziouskoaz gant aoun na ve skuiz o tistrei d’ar gear. Ha goude kement-ze c’hoaz e vezo kalz tud kollet abalamour d’ezhan ? Ia, guir eo ; rak ar Spered-Santel hen lavar d’eomp sklear ha freaz.
Mes, penaoz e c’hoarvezo ann dra-ze ? N’eo ket diez her c’houmpren. Seulvui a vadou a ve lakeat etre ho taouarn, seulvui e c’heller gortoz diganeoc’h. Mab Doue o veza eta deuet he unan da gelenn ann dud, neb a rai skouarn vouzar a vezo goasoc’h he bec’hed eged hini ar re a jome guechall heb selaou ar batriarchet hag ar bropheted. Diskuezet en deuz d’ar bec’herien he holl vadelez ; ho gervel gant douzder hag ho gourdrouz tro ha tro, pep tra en deuz great evitho. O kenderc’hel enn ho dallentez ez int eta pennou kalet, ha dourn Doue a guezo pounneroc’h varn’ho. E leac’h beza ho Zalver, Jezuz a zo evitho, hervez komz sant Paol, ar garrek a vruzuno kement a iel da stoka outhi. Hogen, eur moraer a ve brevet he vag ouz ar reier, eunn den a ve kuezet divar eur mean ruill bennag ne dleont tamall nemetho ho-unan ; rak d’ezho oa taoler evez ouz ho hent : diskiant e ve ive ar pec’her oc’h en em glemm euz ann Aotrou Doue, pa vezo skoet didruez evit beza gual implijet grasou ann env.
Eur c’hleze, eme Simeon, a dreuzo
kaloun ar Verc’hez. Bez’ e devoa dija, ar
vamm baour, tanveat kalir he mab benniget.
Pa gavaz dor zarret aberz bourc’hizien
Bethleem, pa oue ret d’ezhi tremen
ann noz enn eur c’hraou ha genel he
c’hrouadur e mesk al loened, he melkoni
a oue braz a dra zûr. Koulzgoude laouenedigez
e devoa ive o klevet kantikou
ann Elez, o velet ar bastored diredet raktal
da zaoulina dirag ho Zalver. Ia, daoust
mac’h anaveze kement a ioa da c’hoarvezout
hag ar maro kriz en divije da c’houzanv,
bete henn e c’helle, eur pennadig
bennag da vihana distrei he spered dioc’h
eur zonj ken ankeniuz. Mes,hiviziken komsou
Simeon o chom evel skrivet er beo euz
he c’haloun, a rai anezhi eur verzerez.
Pa ziguezaz gant he bugel enn Ejypt, pell dioc’h dourn ann treitour Herodez, p’her c’havaz enn templ o skolia ann doktoret, pa zeuaz ar bobl d’hen digemeret enn eur gana meuleudi ha mil bennoz d’ann hini a ioa digaset a berz Doue, piou na gredfe e tridaz ar Verc’hez gant joa ? Siouaz ! sonjal a rea klevet bepred mouez Simeon, o lavaret d’ezhi : « Oc’h astenn buez ar c’hrouadur oc’h euz her miret evit brasoc’h tourmanchou ; ar re her selaou brema gant plijadur hen tamallo da veza eur gaouiad hag eunn troumpler ; ar Iuzevien, heb dale, a c’houlenno e ve staget ouz ar groaz. » Hag ar zonj-ze a ioa aoualc’h evit he beuzi enn eur mor a enkrez.
Eaz eo gouzout e devoue c’hoaz goasoc’h rann-galoun pa velaz he mab dispennet gant ar fouetou, kurunet a spern, hag o tougen he groaz ; pa glevaz trouz ar morzol var ann tachou a doulle he zaouarn hag he dreid, ha pa varvaz erfin dilezet gant he ebestel, ha goapeat gant ann holl. Petra bennag ma lezaz ar vourrevien he buez gant ar vamm baour, peb unan a anzavo e c’houzanvaz eharz ar groaz eur verzerinti skrijuz. Ia, he c’haloun a oue, e guirionez, treuzet gant eur c’hleze a c’hlac’har.
Ar Verc’hez Vari e deuz bet da herzel ouz poaniou hag enkrezou spountuz, hi koulzgoude a viskoaz ha bepred dibec’h ! Ha me pec’her am be c’hoant beza espernet er bed-ma hag er bed-all ?
Mab Doue a zo deuet evit silvidigez ann holl ; hag evelato kalz tud, abalamour d’ezhan, a vezo kollet ha goasoc’h barnet. Ia, ma ne lakaan he c’hrasou da dalvezout ervad, oa guell dinn n’am bije morse hen anavezet.
O, va Zalver, grit d’inn eta senti ouz ho lezenn, m’am bezo perz er baradoz oc’h euz prenet evidon. Evel-se-bezet-great.