Ann durzunell baour hag ar sparfell fistoulik
Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout An durzhunell.
Nep zo fall iaouank namm,
Enn he gozni ne fura tamm.
Eul labouz koant, eunn durzunell,
Ganet e koajou Breiz-Izel,
A gavaz mad kuitaat he neiz
Evit mont pell, pell euz a Vreiz.
Er Ponthou e voa eur sparfell,
Koz, sod, divez ha farouel ;
Enn he gozni ne furee tamm,
Kanfart e voa a neve-flamm.
Ar sparfell-ze, fistoul, traitour,
D’ann durzunell a ree bek flour ;
Ann durzunell baour a grede
E oa ar sparfell he Doue.
He far a lavaraz d’ezhi :
« Aman e vevez dizoursi ;
» Aman, gant da vignon fidel,
» Eo brao beva, vo dous mervel.
» Pell diouz da neiz, ar ienien,
» Ann naon, ar zec’hed, ann anken,
» Ar glao, ann erc’h hag ar glac’har
» Vo da lodenn war ann douar.
» Da vignon traitour ar sparfell,
» Enn noaz as lezo da vervel ;
» Mervel a zo eunn dra c’houero,
» Pa varver pell, pell diouz ar vro !
» Aman gan-en-me choum ato,
» Va askellik da ziwallo ,
» Da neizik flour vo tomm bepred,
» Ha gant da bar e vi karet.
» Evel ann eostik er c’hoajou,
» Me a gano d’id va zoniou ;
» Ha dre bevar c’horn Breiz-Izel
» Te vo ar goanta turzunell. »
— Hag ann durzunell digalon,
A gimiadaz diouz he mignon,
Evit mont da heul ar sparfell,
Pell diouz he neiz ha Breiz-Izel.
Lakit evez, turzunellik,
Ar sparfell zo eur fistoulik ;
Er broiou all na gefot ket
Eunn neiz, eur mignon d’ho karet.
Ann durzunell e deuz ankouet
He neiz hag he far glac’haret ;
Ha d’ar sparfell, gant follentez,
E deuz roet he c’harantez.
Allaz ! ne oa ket red mont pell
Evit anaout mad ar sparfell ;
Ar sparfell zo bet didruez
E kenver ann durzunell gez.
Pa oent erru e Koad-ar-Skour [1],
Ar sparfell ne ra ken bek flour ;
Enn he gorf e lec’h karantez.
Ne oa nemet fallagriez.
Erru e-tal menez Are,
Ann taol pao kenta e devoe ;
Hag a-rok mont er meaz a Vreiz,
E teu da zonjal enn he neiz !
Meur a daol bek e deuz tapet,
Allaz ! evit bea re garet.
E lec’h soniou he dousik koant,
E deuz breman toliou dre gant.
Ar sparfell deuz he mac’hagnet,
Er vouillenn en deuz he sklabeet,
Enn eur c’hoarzin laraz d’ezhi :
« Kerz brema gant nep a gari ! »
He c’horf goloet a c’houliou,
He c’halon karget a boaniou,
Ha beuzet holl enn he glac’har
E sonjaz neuze enn he far.
« Va far, mignon karantezuz,
» Am euz lakeet ken meluruz,
» Ma welfez penoz ar sparfell,
» En deuz sklabeet da durzunell !
— Ann durzunell dizenoret,
Gant poan ann hent e deuz bet gret,
Da vont tre beteg he neizik,
Evit gwelet c’hoaz he c’hoantik.
E-c’harz ann neiz p’en em gavaz,
He c’halonik paour a rannaz
Pa welaz maro he mignon,
Maro, siouaz ! gant rann-galon.
KELENNADUREZ.
Merc’hed iaouank a Vreiz-Izel,
Lakit evez ouz ar sparfell !
Pedet Doue n’eot ket da goll,
Ha pedit Gwerc’hez Remengol !
- ↑ Noblans koz revinet, etre bourc’h ar C’hlastr ha Plourin-Moutroulez.