Ag er gonfiance é Doué hac ag en abandon d’é brovidance
J.-M. Galles, 1829 (p. 90-93)
R gonfiance é Doué a zou unan ag en inourieu brassan a éellamb rantein de barfectioneu en Eutru Doué. Sel-mui mé ma antiér, sel-mui é ma inouret Doué.
Dré er gonfiance-zé, ni en hanaüe aveit er mæstre souveræn, péhani a éel tout er péh a gar, ha péhani en dès quement a volanté vad èl a bouvoër.
Unan ag er moyandeu surran-é eit obtenein guet en Eutru Doué calz a hræceu hac a faveurieu spécial.
Mari en dès reit-temb estroh eit un example ag er vertu-zé. En hani hé dès lausquet guenemb, é abandonnein de Zoué er soin a hé inour, a zou unan forh remerquable.
Er pried a oai bet reit dehi eit bout er goarnour a hé gùertæt, a gouéh én défiance a zivout hé fidélité ; ean a hroa er chonge a hé huitttat hemb reign de hout dehi.
Mari ne zisco chagrin erbet a gaus de guement-cé. Læn a gonfiance é Doué, hi a horto guet resignation er momant ag é brovidance.
Er momant-cé e arrihue én effet. Jojeb a receu sclerdér a ziarlué ; é zoutance a cesse. Læn a respect aveit é bried, ne ra quet mui a zifficulté eit hum staguein doh t’hi aveit jamæs.
Gùélet a rér dré-zé péguement é ma pourfitable aveit omb lacat hun honfiance é Doué, ha lacat er péh hun sel étré é zeorn.
Tout a zou gratteit d’er gonfiance, er hloéhen ag en nean hac er madeu ag en doar, en avantageu ag er bed-men hac er madeu ag en éternité.
En hani a laca é gonfiance én é nerh pé é hani en dut aral, a vou haval doh er brug ag en deserh : er séhour a vou é bartage.
Mæs en hani a laca é gonfiance é Doué, hac hum harpènehou, a vou haval doh unan ag er gué fréhus-cé péré a gresq é bord er goaihieu ; é zeliaüe, én abri doh pep sort fal ahuél, hum zalhou perpet glas, ha ne cessou a zouguein frèh.
Tout hun doug d’er gonfiance : madeleah Doué, é buissance, é bromesseu, é fidélité ; en hanaüedigueah en dès a hun dobérieu, hun faiblesse propre, hac en expériance a rér bamdé a faiblesse en dut aral, ha même a ou zraitoureah.
Hou péet enta recour guet confiance doh é brovidance én hou ol poénieu, ne vern péh sort veint. Hui hum glemme ne ra quet hou Toué secour deoh én hou affliction ; mæs, eit er rein deoh, ean a horto m’hou tegassou er gonfiance étal é dreid d’er goulen guet-ou.
Ean a ouair, gùir-é, er stad trist é péhani en hum gavet ; mæs ma ne gonze hou confiance doh t’ou, ean hum gomporte én hou quevér èl pe n’er gouyehai quet.
Hui hum drouble, hui a gol courage, èl pe ne vehai quet un Doué é Israël, de laret-é en hou mesq.
Allas ! liés en hum gênér, en hum dourmantér, en hum scontér, durant ne fautehai meit un acte a gonfiance eit lacat er peah hac er repos én inean.
En hou tangérieu, én hou toutanceu, én hou chagrinieu, hum drueit, hum glasquet, hum gonsultet ; mæs quetan tout hou péet recour doh Doué.
En dut n’ou dès pouvoër, sclerdér, volanté eit hou secour, meit quement ma ra Doué dehai.
Hun honfiance é Doué ne vou jamæs rai-vras, meit a hi e yehai bet er bresomption.
Mar dé goann mab-dén a nehon é hunan, ean a za de vout crihue dré en Eutru Doué, é péhani é laca é gonfiance.
Er goal-accidanteu en dès lammet hou yehet gueneoh ; n’ou dès quet bihanneit puissance en hani péhani é hunan a éel hé rantein deoh.
Er marhue en dès lammet gueneoh en dén péhani a oai hou soutén ; mæs ne hoès quet collet en hani er honduyai ér vad a hroai aveit oh.
Pe garehemb gobér réflexion ar guement-cé, ni a uélehai penaus secour en Eutru Doué n’en dès manquet demb, meit a p’hun nès méritet er hol dré hun défiance.