Ag er garanté é quevér er Beurision

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 102-105)


CHAPISTRE III.
Ag er garanté é quevér er Beurision.


Mari.


ME mab, câret er beurision. Profittet guet pligeadur a ol er moyandeu hou pou d’ou soulagein én ou foénieu.

El-cé hui a ziscoei é hoh gùir groaidur de Zoué, péhani, él livreu santel, a oulen ean-memb aveit er beurision ; péhani n’en dès quet hum goutantet a gonseillein en alézon, mæs péhani en dès hi commandet de ol er-ré a zou ér stad d’hé gobér.


ER SERVITOUR.

Hou example, Guirhiés inourable, a za hoah de rein nerh d’hou instructioneu. Unan a hou prassan serviterion a lar demb é profittas er beurision ag er présandeu pinhuic a ras d’hun Salvér, én é gannedigueah, er Rouéet péré a zas d’en adorein.

Hui hou pehai bet, haval-é, éellet hum chervige a nehai eit sorti ag er stad a beuranté vras é péhani en hum gavoh é Bethléem ; mæs er stad-cé a oai agréable deoh, rac ma teoh dré-zé de vout haval doh hou Mab divin.

Hui a ras er bréférance dehou ar ol en æzemant hou pehai bet éellet quemér. Hui a vennas chom én diovér hac én tihoueldæt é péré en deoai hou laqueit en Eutreu Doué, deustou ma tichenneoh ag er Roué David.

Example admirable ag ur galon distag doh er madeu ag er bed-men ha læn a garanté doh en nessan, a p’en dé gùir en hou poai impléet de soulagein er beurision er péh en devehai éellet chervige de zouçat er rustoni a hou peuranté.

Mari.

Me mab, er gùellan implé a éeller gobér ag er madeu, é soulagein guet-ai er beurision.

Mar e hoès danné, hou péet chonge penaus Doué, doh ou rein deoh, en dès hou carguet d’ou fartagein étré er-ré a zou dibourvé a nehai.

Ne gueméret quet scùir ar er-ré pinhuic hac avar-zé péré en dès perpet ou halon chairret ar zobérieù ou bredér, hac a zou gùel guet-ai ou gùélet é verhuel guet misér, quêntoh eit rein nitra d’ou secour.

Ne chongeant meit a chairrein eit er vuhé-men ; mæs donnet a reï er momant é péhani, én ur bassein ag er bed-men d’en éternité, é tihousqueint èl ag un hûne ponnér, hac en hum gaveint ou deorn gouli.

Beoh haval doh en dut pinhuic, mæs charitable ha truhéus-cé péré a zalh léh un tad é quevér er beurision, ha péré ne zougeant quet donnet de vout peur é cresquein ou alézoneu.

Guet a vénédictioneu ne receuant-ind ar en doar ! Ind a receuou ré calz préciussoh én nean.

Liés Doué a ra dehai, memb ér bed-men, hilleih mui eit n’ou dès reit d’er peur. Er madeu a zeliant bout ingorto a receu guet-ou én éternité a vou hemb som hac hemb mesul, èl ma en dès ean promettet.

Nac ou devehai-ind chairret doh t’ai dor en nean dré ou féhedeu, en alézon a éel hé digueor dehai. Dré z’hi ind a éel obtenein er pardon ag ou fallanté.

Sellet, enta èl un dever aveit oh soulagein er-ré malheurus. Ne cheleuet quet doh en avarice, péhani ne gred en dout jamæs assès aveit hi.

Permettet é deoh bout ménageour, mæs me veoh na cri nac avar. Na caërret un dra é ménagein a pe n’er groér meit eit soulagein en nessan !

Meit a hui a vehai peur hui-memb, ne gredet quet é hoh exampt a obér en alézon. Groeit-hi revé hou moyand.

Mar e hoès paud, reit paud ; ma ne hoès quet calz, partaget a volante vad er péh e hoès guet er peur.

O me mab ! na brasset confiance en devou, dirac tribunal en Doué a visericord, ol er-ré en devou groeit œvreu a visericord.


————