Ag en nécessité hac ag en avantageu ag er méditation

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 106-109)



CHAPISTRE IV.
Ag en necessité hac ag en avantageu ag er méditation.


ER SERVITOUR


GROH a Vethléem, laret-temb er péh en deoai cleuet Mari guenoh, a pe zas er vugulion d’adorein Jesus d’er hreu.

Laret-temb quêntoh hui-memb, ô Guirhiés mam de Zoué ! er péh a bassas nezé en hou speret.


Mari.

Me mab, er stad trist é péhani é uélen un Doué croaidur laqueit én ur hreu, ha gronnet guet liéneu, a fournissas deign réflexioneu hemb nombre.

N’éellen chuéhein é obér médiration ar er mystér bras-cé. Er péh a uélen hac a gleuen a antréai don ém speret, hac a ouriennai én ou.

Me admiration a oai hoah brassoh eit hani er vugulion, é uélet er marveil bras-cé. Me speret a oai ol occupet guet quement-cé.

A vazé mil santimant a garanté tinér a sortiai hemb cesse a me halon ; a vazé er mêlationeu hac en acteu a drugairé ne cessen a rantein de Zoué.

Mar vèn deoh, me mab, bout touchet dré en treu admirable a anseign demb er fé, ret-é ma hum occupehait a nehai a zevri, ma rehait guet attantion méditation ar nehai.

Mar dé goann fé un nombre bras a grechénion, n’en dé meit rac ne lacant quet poén d’hé antretenein ha d’hé hrihuat dré er méditation.

Nac a dorfæteu hac a zezordreu ar en doar ! Er péh a zou caus de guement-cé é rac ma ancoéhér er gùirionéeu éternel.

É obér liés méditation ar barfectioneu en Eutru Doué, ha réflexion ar er vanité ag en treu ag er bed-men, é en dès er Sænt hum zistaguet doh en treu crouéet, hac en ou dès hum staguet doh ou Hrouéour.

Én excelcice santel-zen é è tisquent estimein hemb quin er péh a zou bras hac éstimable dirac en Eutru Doué ; é tuemmai ou halon, hac é sortiai a nehi ur flamme pur a yai d’hum gol é Doué.

Ne basset enta dé erbet hemb maguein hou ç’inean guet unan-benac ag er guirionéeu ag er salvedigueah : èl-cé é é arriuér é abiltæt er Sænt.

N’hum excuset quet, èl quement a réral, én ur laret ne hoès quet amzér d’obér méditation ; n’en dé quet amzér é a vanq deoh, mæs er volanté.

Ne hoès, eit gùir laret, én hou puhé meit un affær, en affær ag er salvedigueah : distér tra é ma ne vérit quet ma vou chonget bamdé én hi.

Bamdé hui a gavou amzér eit gobér réflexion sonn ar en affærieu tamporel ha péré a basse ; mæs a ean zou un affær hac hou sel mui, hac a zou aveit oh a vrassan conséquance, eit en hani ag en éternité ?

N’hum excuset quet ehué én ur laret ne ouyet quet gobér méditation. Capable oh d’obér réflexion ar gant tra curius, hac a p’en dé question a obér méditation ar er mystérieu ag er fé hac ar er péh a sel en éternité, hui hum excus én ur laret n’en doh quet capable.

N’en dé marcé meit rac ma hoh digas doh Doué ha dissourci aveit hou salvedigueah é, é lausquet a costé er moyand puissant-cé e hoès d’hum sanctifiein.

Me mab, hou puhé a vou perpet réglet mad, mar queméret bamdé ur certæn amzér eit examinein dirac Doué mar doh é guevér er péh ma teliet bout.

Ne vehet quet somprenet dré er marhue mar disquet bamdé merhuel erhat.

Ur hard-ær a laquehet bamdé d’obér méditation dirac en Autérieu, pé dirac hou Crucifi, ar vrastet en Eutru Doué, ar é visericord, ar é venaceu, ar é bromesseu, a reï deoh calz mui a abiltæt eit n’en dès ol en dut abil-zé, é livreu péré é tisquér tout meit er sciance ag er salvedigueah.

De betra é chervige de vab-dén gout ol er péh a zou pourfitable hac inourable revé er bed, ma ne ouï quet er péh en dès gouyet er Sænt hac er péh en dès groeit er Sænt ?

En desir hemb quin n’en dé quet assès aveit bout dén a vertu, ret-é aveit quement-cé clah ha quemér er moyandeu.

Goulennet hemb cesse guet Jesus er græce de zouguein er victoër ar hou tioustedigueah aveit un excelcice a béhani ne glah en diaul hou tistroein meit rac ma ouï assès péh quer bras pourfit a éellet tennein a nehou.

Hui a dennou a nehou en avantageu brassan aveit hum gondui hui-memb, hac ehué eit condui er-ré a béré é vehait particulièremant carguet.

————