Ag en avis mad ag er Fé

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 50-53)


CHAPISTRE XV.
Ag en avis mad ag er Fé.


MARI a rai réflexion, a lar en Aviel, a pe zas en ÆI de gonz doh t’hi a berh Doué. Hé humilité hé laquai d’obér er réflexioneu-zé, hac ehué hé fé.

Er Uirhiés-cé quen aviset a ouyai penaus er goal-speret e hum change mara uéh én un æl ; penaus er speret a drompereah a guemér mara uéh bouéh er speret a uirioné.

Hi a interroge enta en Æl-cé, hac a orto ma rescondou dehi, eit gout mar hum accordou é rescond guet er péh en dès laret er Profætet ag er Messi, ha guet er gùirionéeu a hé religion.

Ha goudé m’en dès conzet en Æl, n’hum règle mui meit ar gonze en Æl-zé, rac ma hanaüe azé conz en Eutru Doué.

En avistæt a zisco demb er péh e zeliamb credein dré er fé, é léh bout contrel dehi.

En avistæt-zé a ra de guetan digueor en deulagat eit hum assurein ag er revélation, hac er soumission a ra ou cherrein eit credein hemb examinein.

Ne faut quet credein pep sort speret. Né vennan credein, a ol er péh a éellér laret teign a zivout er religion, meit er péh e zou revé er gùirionéeu en dès anseignet temb en Eutru Doué, pé a nehou é hunan, pé dré é Ilis, péhani a zou er pilær hac er soutén ag er urioné.

Doué en dès reit moyandeu eit hanaouit er péh en dès revélet ; mæs ur uéh ma hon sur en dès conzet, ne gredchen quet un Æl memb a vennehai ansegnein deign er hontrel d’er péh e anseign Doué.

Me gred er péh e anseign deign er religion, rac ne anseign nitra deign meit er péh en dès laret en Eutru Doué. Ha petra surroh eit er péh en dès laret en hani a zou er uirioné memb ?

N’en dé quet possiploh ma hum drompein, eit n’en de ma em zrompou Doué, pé ma hum drompou ean-memb.

Ur folleah vras é credein un dra èl conz en Eutru Doué, hemb en dout ræsonieu vad d’er hredein. Folleah er bayannet é quement-cé, ha memb hani calz a grechénion.

Mæs credein un dra èl conz en Eutru Doué ar ræsonieu vad, quement-cé a zou er merche ag ur speret aviset.

En ur gredein ferm er gùirionéeu en dès revélet en Eutru Doué, n’éellér quet mui hum drompein eit ne ra Doué memb.

En examen a zivout er péh a sel er religion, groeit guet er memb intantion, m’er groas Mari, a laca de vout son ér fé.

Mæs bout a zou tud hac a ra en examen-cé guet en intantion d’antretenein credenneu trompus a blige dehai, non pas eit disquein er péh a zeliant credein hac er péh a zeliant cârein.

Ou intantion n’en dé quet clah er uirioné eit hum staguein don t’hi, mæs cavein, mar guellant, ræsonieu de chom én doutance a zivout er uirioné n’éellant souffrein.

Régleu sûr eit hanaouit er péh e zeliant, credein, ha penaus é teliant bihuein, n’en dé quet quement-cé a glascant. Mar examinant, n’er groant meit a celfin ma éelleint bihuein hemb rebreiche én ou fehet. Ul lod vad a dut ne fal quet dehai a religion, rac er fé ou gêne.

Ne gouéhér én doutance a zivout er fé, meit a pe gommance gênein.

Er péh a zisplige d’en dut hemb creden a zou non pas rac ne gomprenant quet er mystérieu ag er fé, mæs rac ma cavant rai santel er gùirionéeu e anseign.

Ret é pé renonciein d’er fal inclinationeu, pé bout hemb cesse tourmantet guet er goussiance ; rac ne vennér mui credein nitra, pé d’er bihannan doutein a rér a guement tra zou, hac èl-cé é vér tranquil ar er stad eahus é péhani é vihuer.

————