varas goude-se na bu na ba : maro-mik e oa. Ar brinsez a lavaras neuze :
— Kasit ar c’hagn koz-ze da vreina du-ze en douveziou ! An hini en deus bet an holl boan a die kaout ivez an digoll. Tregont a Bariz a vezo va fried !
Taolet e voe korf ar roue koz da vreina e douveziou ar c’hastell ha Tregont a Bariz a voe dimezet da Brinsez he c’hastell aour.
Festou ha goueliou a voe eno neuze eus ar re gaera. E dibenn [1] pred an eured, Tregont a Bariz a lavaras :
— N’em eus keun [2] nemet da eun dra.
— Petra eo ? a lavaras d’ezan ar brinsez.
— Pa ne welan aman ivez va c’hazeg vat, a zo bet fidel d’in em holl boaniou hag em holl labouriou.
Kerkent en em gavas e sal ar banvez, den ne ouie penaos, eur plac’h eus ar c’haera, kalz kaeroc’h evit Prinsez he c’hastell aour, a oa kaer a-walc’h, hag a lavaras :
— Me eo an hini a zo bet ganit en da holl boaniou ha labouriou, e stumm eur gazeg ; me eo ar Werc’hez Vari, digaset d’az sikour gant an Aotrou Doue, en devoa da zastumet, pa oas bet dilezet en eur c’hleuz, war vord an hent.
Ha p’he devoe lavaret ar c’homzou-ze, e kolljont adarre ar gwel anezi.
- Kontet gant Franseza an Ewen,
- gwreg Tregoat, eus a Bedernek ;
- 1869.
