Pajenn:Kantigou brezonek eskopti Sant-Brieg ha Landreger, 1934.djvu/143

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 143 —



  1. Ha goude ken spontus kentel,
    Hon tadou koz a bec’he c’hoaz.
    Nag ho mouez, na kurun Babel
    N’hallas o derc’hel fur, siouaz !

  2. En ho madelez koulskoude,
    Daoust d’hon pec’hejou e fiziomp,
    O kredi e teuy hepdale
    Ho tourn da sevel ac’hanomp.

  3. Lavaret ho poa da Adam,
    Gant an diaoul pa oa bet trec’het,
    E teufe eur Mab hag e Vamm
    Da flastra e benn milliget.

  4. Abaoe Abraham ez eus brud
    E tle eur bugel eus e rumm
    Sevel e dron e-touez an dud
    Hag en-dro d’ezan o dastum.

  5. Moizes hag ar Brofeded
    Eus ar bugel-se ’deus komzet :
    E c’hloar, e vuhez hed-ha-hed
    A zo bet ganto diskuliet.

  6. P’erruas an amzer merket,
    Eun arc’hael a-berz an Aotrou
    A zeuas betek Nazared,
    Ha gantan eur c’haer a gelou.

  7. — « Gwerc’hez Vari, ’me an arc’hael,
    Kemenn ’ran d’eoc’h a-berz Doue :
    Genel a reot eur bugel,
    Salver ar bed hag e Roue. » —

  8. Trugarez d’eoc’h, Aotrou Doue,
    D’hoc’h ano mil ha mil bennoz ;
    Roet hoc’h eus d’imp hon Roue,
    N’hon eus ken netra da c’hortoz.

  9. Grit d’imp, ni ho ped, ma Doue,
    Douja ho Mab, bemdez, bemnoz,
    Ha kaout ar c’hras da vont goude
    Da eürusted ho Paradoz.