— Setu eta, va zad, ar pez ho pezo da ober : red e vezo d’eoc’h mont d’an ifern ez veo, da ziframma eus daouarn Satan ar skrid milliget ho peus sinet gant ho koad. Hag eo red d’eoc’h mont a-raok ma vo echu an tregont vloaz, da lavaret eo en tri dervez-ma !
— Mont d’an ifern !… Morse ne zistroas den ac’hano ha koulskoude eur fisians leun am eus e komzou Jezuz, p’eo gwir e c’hourc’hemenn d’in dre ho kinou. Mont a rin da welet.
— Setu ama eur wialen wenn en deus digaset va eal mat evidoc’h ; ganti e c’hellot dont a-benn eus ho taol ; ganti e c’hellot mont a-dreuz armeou an diaoulou ha tenna ar paper eus daouarn Satan.
— Mes penaos mont d’an Ifern a-raok beza maro ? Ha piou a ziskouezo d’in an hent ?
— Mar ez eus unan bennak war an douar hag a anavez hent an ifern, eo va breur laer, a-dra-zur ; eat eo doun en hent-se, me gred, red e vezo d’eoc’h eta mont d’e glask d’ar c’hoad el leac’h m’ema o chom gant e gensorted. Mont a ran da skriva d’eoc’h eul lizer da rei d’ezan.
Hag an ermid a skrivas eul lizer, hen roas d’e dad gant e vennoz, hag ar c’hez koz a yaas en hent.
Noz oa dija pa erruas war harzou ar c’hoad el leac’h edo al laeron. Daou zen a zilammas eus ar c’harz da gregi en e chouk, hag o veza lakeat diou bistolen d’ezan dindan e fri a hopas :
— Ar yalc’h pe ar vuez !…
Diskouez a reas e lizer, hag e c’houlennas gwelet ar Mestr. Kas a rejont anezan dre ar c’hoad betek eun toull hag a yea doun doun dindan an douar. Mont a rejont ebars, ha dizale e figouesjont dirak ar Mestr bras. Mao a astennas an dourn da rei al lizer d’e vab. Goude beza e lennet, hema a lavaras :
— Penaos, c’houi eo, va zad ? Hag e pe stad !…
Hag o lavaret kement-se e trueze war ar paour kez koz.
