Ahont ez eus bet gwechall e Daoulaz eur person koz a veze gret an Aotrou Pab anezan. Setu aze unan c’hoaz hag en deus bet da ober epad an dispac’h. Kement eured a zo bet gret e-doug ar bloaveziou kris-ze, etre Plougastel-Daoulaz ha Plonevez-al-Faou, a zo bet grêt kouls lavaret holl gantan. Ouspen eun dornad kaierou skrivet ha sinet gantan a zo c’hoaz e Lopereg evit testeni a gement-ma.
Evit doare ne oa ket aonik an den, nag eus penn diveza ar sizun ne dlie ket beza ken nebeut. Rak war am eus kievet re goz o konta, ral a wech iliz Lopéreg a zo bet hep oferen da zul, epad an dispac’h. Ha beleg estren ebet n’en deus biskoaz he sklabezet. An aotrou Pab peurliesa a lavare eno e oferen.
Eur zulvez edo gant e oferen p’ en em gavas ar re C’hlaz. An iliz a oa leun kouch, hag an doriou, a c’hellit kredi, serret ha prennet kloz. Ar zoudarded, daoust ma oa eun dorna dig brao anezo, na gredjont ket mont re rust d’an dud fidel. D’ar mare-ze, gant pep hini e veze eul leor ofe en rust eun tammig : eur foultren penn-baz, darn zoken eur fuzuilh a zougent. Klask trouz oc’h kement all a dud kris awalc’h marteze da rei eur mestr taol n’oa ket yac’hus, hag ouspen ne glaske ar zoudarded en dro-man nemet ar beleg. Heman koulskoude a echuas e oferen ken dinec’h ha tra. Diwisket gantan e aournamanchou, ez a e mesk ar bobl : eur c’houer brao anezan, hir e vleo, eur jupen c’hloan rouz gantan evel gant ar re all.
