Trede levr - XXI

Eus Wikimammenn
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask



KENTA KENTEL WAR-N-UGENT.


E Doue dreist pep mad e tleomp klask ar peoc’h.


1. — Ann ene mad. — Dreist pep tra hag e pep tra, va ene, e tleez atao klask ar peoc’h e Doue, rak Doue a zo peoc’h ar zent da viken.

O va Jezuz, mad ha karantezuz-meurbed, grit ma karinn ar peoc’h mui enn-hoc’h eget e kement tra krouet zo, mui eget er iec’hed hag er gened ; mui enn-hoc’h eget enn enoriou hag er c’hloar, mui eget er c’hargou huel hag e pep galloud ; mui enn-hoc’h eget er spered hag enn ijin, mui eget er madou hag er skianchou ; mui enn-hoc’h eget el levenez hag er plijaduresiou ; mui enn-hoc’h eget er vrud vad hag enn holl veuleudiou, mui eget e pep dudi hag e pep frealz, mui eget e holl lavariou ann dud hag er fisians ; mui enn-hoc’h eget e kement c’hoant mad hag er mad-oberiou ; mui enn-hoc’h eget e kement mad a hellit da rei d’e-omp ha da skuilla enn hon ene, mui eget e kement levenez hag e kement dudi a hell ann ene da gaout. Oc’hpenn-ze, grit ma kavinn va feoc’h enn-hoc’h mui eget enn Elez, enn Arc’helez hag er sperejou euruz a zo enn env ; mui eget enn traou a welomp hag enn traou ne welomp ket; mui enn-hoc’h eget e kement tra ne d-eo ket c’houi eo, va Doue.

2. — Rak c’houi, Aotrou Doue, a zo mad dreist pep tra ; c’houi hep-ken a zo uc’hel-meurbed, galloudek-braz ; c’houi hoc’h-unan a zo a-walc’h d’ann ene, rak c’houi hoc’h-unan a ro pep tra ; c’houi hep-ken a zo c’houek-meurbed hag a oar frealzi ar re a zo glac’haret ; c’houi hep-ken a zo kaer ha katantezuz-meurbed ; c’houi hep-ken a zo braz ha leun a c’hloar dreist pep tra ; enn-hoc’h-hu ema, ez eo bet hag e vezo da viken kement tra vad a zo.

Rak-se ’ta petra-bennag a rofac’h d’in nemed-hoc’h e ve, petra-bennag a ziskuilfac’h d’in ac’hanoc’h hoc’h-unan, petra-bennag a lavarfac’h d’in, keraent-se holl a zo nebeud a dra ha ne d-eo ket a-walc’h evid-oun, neraet ho kwelet a rafenn, nemet beza e vec’h holl gan-en em c’herc’hen. Rak va c’haloun ne d-eo ket e gwirionez evit beza e peoc’h, va c’haloun ne d-eo ket evit kaout he gwalc’h ma ne hell en em harpa war-n-hoc’h, ma ne hell sevel dreist hoc’h holl c’hrasou ha dreist kement tra krouet a zo.

3. — O va Jezuz, va fried, pried ar c’harantezusa zo, mignoun glann-meurbed, mestr hag aotrou da gement a zo krouet ! Piou a roio din-me diouaskel hag ive ar gwir frankiz evit nijal etrezek enn-hoc’h hag evit mont goude da ehana enn-hoc’h ?

Pegouls ec’h hellinn-me en em rei holl d’e-hoc’h hep-ken ha gwelet peger mad oc’h, Aotrou va Doue ? Peur e vezo va ene beuzet enn-hoc’h ken doun ha ma kavo d’in, dre nerz ho karantez, ne deuz mui ac’hanoun ; ken doun, na welinn mui nemed-hoc’h hep-ken dreist kemend a oufenn da c’houzout ha da lavaret, hag enn eunn doare ne oar ket ann holl dud petra eo ?

Breman ne rann nemet hirvoudi enn eur zougen gant poan va beac’h-enkrez, rak enn draouien-man a zaelou e c’hoarvez gan-en kalz a-boaniou a zeu aliez da devalaat va ene. Gant ar poaniou-ze ez ounn reustlet hag enkrezet, gant-ho aliez ez ounn sparlet, distroet ha touellet ; aliez ec’h harzont ouz-in, evit n’am bezo digemer mad e-bed digan-e-hoc’h, evit n’am bezo ket etre ho tivreac’h ann dudiou a roit hep paouez d’ann eneou euruz. Sellit a druez oc’h va c’hlemmou hag oc’h ar poaniou stank emoun o c’houzanv anezho war ann douar.

4. — O va Jezuz, sklerijen ar c’hloar a bado da viken, dizoan ann ene war ann douar, va genou zo dilavar dira-z-hoc’h ; hag evid-oun da devel, evelato e komzann ouz-hoc’h ! Pegeit amzer e taleo va Doue da zont.

Ra zeuio da gaout he zervicher paour, ra zeuio da laouenaat he galoun ! Ra astenno he zourn da denna eur paour keaz euz a greiz he enkrez ! Deuit, deuit, va Jezuz, rak hep-d-hoc’h ne oufen beva e peoc’h hed eunn dervez nag ive hed eur mare hep-ken, rak c’houi a zo va euruzded, hag hep-d-hoc’h va c’haloun a zo goullo.

Me zo gwall reuzeudik, va Doue, me zo evel eunn den a zo enn eunn toull bac’h, gwasket he dreid gant chadennou. Evel-se e vezinn, siouaz, ken na zeuot, dre sklerijen ho kras, da rei d’in ann nerz am euz ezomm hag ive ar gwir frankiz a galoun ; ken na zeuot d’en em ziskouez dira-z-oun e-c’hiz eur mignoun mad.

5. — E leac’h ho klask-hu, Aotrou Jezuz, ra glasko ar re all ar pez a garint ; evid-oun-me netra all e-bed ne blij ha ne blijo d’in nemed-hoc’h, va Doue, c’houi a zo va holl fisians, c’houi a zo va zilvidigez evit mad. Ne baouezinn d’ho kervel ha d’ho pidi ken na zistroio ho kras, ken na gomzot ouz-in e diabarz va c’haloun.

6. — Jezuz-Krist. — Setu me aman, setu me deut d’ho kaout, o veza m’hoc’h euz galvet ac’hanoun. Enn abek d’ho taelou ha d’ar c’hoant euz hoc’h ene eo em euz bet truez ouz-hoc’h ; dre ma’z eo izel ho kaloun ha gwirion ho klac’har eo ounn deut d’ho kaout.

7.— Ann ene mad. — Me am euz lavaret : Aotrou, gervel am euz great ac’hanoc’h, c’hoanteet em euz kaout ac’hanoc’h. Emoun breman o vont da zilezel pep tra dre garantez evid-hoc’h, rak c’houi da genta hoc’h euz great d’in kaout c’hoant da glask ac’hanoc’h.

Ra viot eta benniget, Aotrou Doue, c’houi a zo bet ker mad e-kenver ho servicher, hervez ho trugarez dreist pep trugarez. Petra oufe ho servicher lavaret d’e-hoc’h oc’h-penn ; ne hell nemet en em izelaat dira-z-hoc’h, o terc’hel sonj atao euz he fallagriez hag euz he zistervez.

E kement zo enn env ha war ann douar, n’euz netra hevel ouz-hoc’h. Hoc’h holl oberiou a zo mad dreist, ho parnedigesiou a zo gwirion hag ho furnez a ren kement tra zo. D’e-hoc’h eta meuleudiou ha gloar, o furnez ann Tad ! Ra viot meulet ha benniget war-eunn-dro gant va genou, gant va ene ha gant ann holl draou krouet.



EVIT HOR C’HELENN.


Dre m’en em zistag ar c’hristen mad dioc’h ann douar ha diout-han he-unan, he holl zonjezonou, he holl c’hoantegesiou a zao war-zu ann env hag a ia etrezek ann hini a zo karet gant-han dreist pep tra. Neuze e klemm o veza ma’z eo gwasket ha dalc'het gant he chadennou war ann douar. Broudet gant tan he garantez a ia pep pred war gresk, ann ene a garfe terri al liammou a stag anezhan ouz ar c’horf marvel, evit nijal war-zu ann hini a zo he holl c’hoant, hag evit en em veuzi enn-han da viken. Piou, eme-z-han, a roio d’in diouaskel evel re ar goulm, ha me neuze a nijo hag a ehano. Hag evit gwir, n’euz peoc’h e-bed evit ann ene ken na vezo a-unan evit mad gant he Vuia-Karet, ken na hello lavaret enn he levenez santel, goude beza digemeret da viken he Bried a zo enn env : Va Muia-Karet a zo d’in, ha me a zo d’ezhan.

Pegouls e teuio ann deiz euruz-ze, deiz a frankiz evit ar galoun, deiz a levenez evit ann ene ? pegouls e vezo ann amzer ne vezimp mui evel divroidi war ann douar ? Pegouls ann amzer ne vezo mui tra da c’hedal, ne vezo mui daelou da skuilla ? peur e tremeno ann devalijen a vir ouzomp da welet hor Muia-Karet ? E-c’hiz ma c’hoanta eur c’haro dour eien da derri he zec’hed, evel-se va ene a c’hoanta ac’hanoc’h-hu, va Doue. Va ene en deuz bet sec’hed euz ann Doue holl-c’halloudek, euz ann Doue beo. Allaz, peur e teuinn-me dirak Doue, peur ez inn-me dira-z-han !