1. — Jezuz-Krist. — Ann hini a glask mont e-biou d’ar gourc’hemenn, hen-nez a bella dioc’h ar c’hras ; hag ann hini a glask grasou evit-han he-unan hep-ken, hen-nez a goll ar grasou a zo roet d’ann holl. Ann hini ne bleg ket a galoun vad hag anezhan he-unan da neb en deuz karg anezhan, hen-nez a ziskouez anat ne zent ket a-grenn ar c’hik out-han c’hoaz, pa’z eo gwir e klemm aliez ar c’hik, o terc’hel penn out-han.
Deskit eta senti dioc’h-tu oc’h ho mistri, mar hoc’h euz c’hoant da drec’hi ho kik. Rak ann den a zeu buhan da veza teac’h d’ann drouk a-ziaveaz, pa ne vez ket he galoun saotret enn he diabars. N’euz enebour ker braz, ker gwall e-kenver hoc’h ene ha ma’z éo ho korf, pa ne vez ket a-unan gant ho spered.
Red eo d’e-hoc’h en em zisprizout a-grenn hoc’h-unan, mar fell d’e-hoc’h beza treac’h d’ar c’hik ha d’ar goad. O veza ma en em garit c’hoaz hoc’h-unan gant re a garantez, emoc’h enn aoun, pa vez red d’e-hoc’h plega a ioul vad d’ar pez a blij d’ar re all.
2. — Hag eunn dra vraz e ve d’e-hoc’h,
c’houi ne d-oc’h nemet poultr ha
netra e-bed, hag eunn dra vraz e ve
senti oc’h eunn den dre garantez evit
Doue ? Ho pezet sonj ez ounn en em
lekeat evid-hoc’h da blega d’ann den,
me ann Holl-C’halloudek, me ann Doue
Uc’hel-meurbed, me am euz krouet pep
tra euz a netra. Me a zo en em lekeat
ann distera hag ar bihana e-touez ann
holl evit ma teuot, o welet ac’hanoun-me
ken izel, da drec’hi stambouc’h ho
kaloun.
Poultr ha ludu ma’z oc’h, deskit senti. Douar ha fank ma’z oc’h, deskit en em izelaat, deskit eo em lakaat dindan treid ann dud holl. Deskit terri pep c’hoant ha beza sentuz e pep tra.
3. — En em gentraouit hoc’h-unan ha mirit na zeufe ho kaloun d’en em c’houeza ; enn enep, bezit ken izel ha ker bihan, mac’h hello ann holl bale war-n-hoc’h hag ho flastra gant ho zreid evel ar fank enn hentchou.
Den a netra, evit petra en em glemmit-hu ?
Petra a oufac’h-hu da lavaret
pa damaller ac’hanoc’h ? C’houi, pec’her
hudur, hoc’h euz ken aliez torret lezen
Doue ; c’houi a vije bet strinket nousped
gweach enn ifern, dioc’h ma oa dleet
d’e-hoc’h. Daoust da ze, me am euz
sellet a druez ouz-hoc’h, o veza ma talveze
kalz hoc’h ene dira-z-oun ; sellet
am euz a druez ouz-hoc’h evit mac’h
anavezfac’h ervad pegement ho karann,
evit ma vijec’h bepred anaoudek euz va
mad-oberiou, evit ma karfac’h bepred
plega hag en em izelaat, hag evit ma
c’houzanvfac’h hep klemm beza djsprizet
gant ar re all.
Ne dleer senti e pep tra nemet oc’h ann hini a zo a-viskoaz hag a vezo da viken, oc’h ann hini en deuz krouet pep tra hag a vir pep tra. Dre ann abek-ze ar roue David a lavare ar beden gaer-man : Deskit d’in, Aotrou Doue, ober kemend a fell d’e-hoc’h, o veza ma’z oc’h va Doue. Kaset en deuz tud euz he berz evit digas sonj d’e-omp euz he c’hourc’hemennou hag evit ma vezint hi miret penn-da-benn e pep tiegez, e pep rouantelez, e pep iliz. Oc’h ann dud-ze eo red senti, o veza ma’z int, pep hini enn he stad, e leac’h Doue he-unan, adal ar penn-tiegez beteg ar Roue, adal ar Roue beteg ar Pab, adal ar Pab bete Jezuz-Krist, adal Jezuz-Krist beteg ann hini en deuz digaset anezhan. Pep.hini anezho, enn env ha war ann douar, pep-hini anezho ho deuz bet digant Doue ho hano, da lavaret eo ho galloud. Dre gement-man eo anat ar pez a zo dleet da ober, me lavar gourc’hemenn Doue ; ann hini a bleg d’ar gourc’hemenn-ze, hen-nez a zo fur ha santel. Enn enep, ann hini a zo amzent, ann hini ne fell ket d’ezhan plega d’ar gourc’hemenn-ze, hen-nez a bec’h evel ma pec’haz hon tad kenta. Rak-se ann den a zo amzent kent ma teu er bed, o veza ma’z eo ganet er pec’hed. Evit se ar roue David a lavar ar c’homziou-man kaer ha gwirion-meurbed : Ann den a zo er pec’hed abars maz eo ganet, douget eo d’ann drouk e-kreiz koff he vamm. Jezuz o tougen ar boan a ioa dleet d’ar pec’hed evit prena ann den a nevez, Jezuz en deuz diskouezet, eme ann Abostol sant Paol, e ouie senti hep kemm na ment ; Jezuz, eme-z-han, en deuz sentet bete mervel, bete mervel war ar groaz.
Ha ni, tud paour ma’z omp, ni a zo bet prenet gant Jezuz o senti, penaoz ec’h hellfemp-ni choum hep senti ? Penaoz ec’h hellfemp-ni lakaat c’hoantegesiou hor c’haloun da zevel a-enep ar pez a fell d’ann Doue Holl-C’halloudek, c’houezet ma’z omp gant ann Ourgouil, tra skrijuz a zigoraz toull ann ifern ! Eno, e-kreiz ann devalijen, e-kreiz ar poaniou, krignet gant ann enkrez ha gant ar gounnar, duet gant ann dismegans lousa hag heuzusa a zo, pleget dindan beac’h ho chadennou pounner, eno ann drouk eal hag ann arouk elez all a iudo da viken o lavaret : Non serviam da lavaret eo : Ne zentinn ket.
O va Doue, va mirit dioc’h ar pec’hed-ze gant aoun na zeufenn da veza ken diskiant, ker fallakr hag ann drouk elez-ze. Ra zeuio ho, kras da zeski d’in plega d’e-hoc’h ha da gemend hini ho deuz karg ac’hanoun ! Divroet ounn war ann douar, na guzit ket ouz-in ho kourc’hemennou. Va ene ne c’hoanta ken nemet se. Deskit d’in, Aotrou Doue, ober e-c’hiz a fell d’e-hoc’h, o veza ma’z oc’h Doue.