Santimanteu a gonfiance é Mari, a pe dosta er marhue

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 320-323)



CHAPISTRE XII.
Santimanteu a gonfiance é Mari durant er vuhé.


ER SERVITOUR.


GUIRHIÉS santel, me mès anemiset tro-ha-tro deign. Ind a glah lemel gueneign græce ha caranté men Doué. Dihuennet-mé doh ou zauleu, obtenet-teign er victoër.

Merh Doué en arméieu, mar groet d’em anemiset santein hou puissance, ind a déhou quentéh ém raug.

Mam en hani a gommand d’en ahuél ha d’en tampest, laret dehou ur gonze hemb quin aveit on ha me gavou en dranquillité.

Pried er Speret a sclerdér hac a nerh, reit-teign er græce de hanaouit ha de guemér er moyandeu de féahein anemiset quen terrible.

Én trouble é péhani en hum gavan, m’hum daul étré hou tivréh, èl m’hum daul ur hroaidur ar galon é vam, a p’en dé scontet.

Deustou péh quer bras péhour ha péh quer misérable on, Jesus a vèn m’em selleoh èl hou croaidur. Chetui er momant de ziscoein e hoès aveit on santimanteu ur vam.

Me oulen guenoh er græce-zé, non pas a balamort teign-mé, péhani ne véritan quet ma queméret truhé erbet dohon, mæs a balamort d’er garanté e hoès aveit hou mab Jesus.

Er beurision a ya, én ou dobérieu, de gavouit er-ré pinhuic ; ind a oulen hac ind a receu. Rouannés en nean hac en doar, ha hui a refusehai a gleuet peden er peur misérable-men péhani a oulen hou secour ?

Mæs én ur bédein aveit on, eit ne gouéhein quet é laceu anemiset me salvedigueah, pedet hoah, Guirhiés santel, eit ma ouilein guet er brassan glahar me fallantéieu passet, hac eit m’em bou er pardon a nehai.

Obtenet-teign ar un dro er græce d’accomplissein en desir e mès de chervige hemb quin Jesus, ha d’en dout ur gùir anquin ag en torfæt e mès commettet doh er huittat eit chervige er bed, é anemis brassan.

Ne seller quet doh er péh ma on a hanan me hunan ha dré me fehédeu, mæs doh er péh a talhuan dré er bris ag er goêd en dès me frenet.

Doué a vennas ma veoh bet test a varhue Jesus ar er Halvar, eit m’hou pehai bet héritet ag é santimanteu aveit er béherion, ha m’hou pehai bet goulennet miséricord aveit ai.

A pe oai affliget hou calon é ùélet en anjulieu hac er souffranceu en deoai Jesus d’andur ar er groéz, ean hou ras teign aveit mam, eit m’en devehai er memb calon-zé queméret un dé truhé doh mem misérieu ha doh men dobérieu.

Calz a béherion, péré a zou hinihue én nean, a vehai a jamæs malheurus én ihuern pe n’hou pehai quet impléet hou ç’intercession aveit ai. Goulennet aveit on er græceu a benigen e hoès obtenet dehai.

Dén n’en dès cleuet laret e hoès refuset a cheleu peden ur péhour péhani, en un hanaouit er vrastet ag é fauteu, en dès bet recour dehoh eit obtenein é bardon.

O Mari ! péh gloër aveit oh m’en dès laqueit Doué, querclous laret, étré hou teorn pardon quement a dut cablus !

Er pardon a zesiran obtenein dré hou ç’intercession, a gresquou, mar en obtenan, er gloër-zé.

Anfin, pligéet guenoh, Guirhiés santel, impléein hou ç’intercession eit ma vihuein ha ma varhuein é dougeance hac é caranté Doué. Pligéet guenoh obtenein deign er græce-zé.

Er vertuïeu caërran ind-memb ne véhent quet capable d’hé méritein. Petra ne mès-mé enta de zougein, mé péhani n’en don meit faiblesse ha valléguance !

Hou ç’hanhue, en hanhue douce a Vari, a zou un hanhue dré béhani é éellér bout ingorto a receu er mercheu brassan a garanté Doué.

Ah ! hou péet chonge, mé hou ped, penaus, mar e mès er bonheur de verhuel é dougeance hac é caranté Jesus, é vou un inean mui vou péhani er mêlou hac er hârou guenoh én éternité eurus.

————