|
Salud, Compagnunez, gant eur galon ardant,
Eus a greiz va c’halon e ràn va c’homplimant,
Ma vouifen-me an tu, ar fêçon d’en ober,
E ve va brassa joa plijout d’hoc’h oll dousder.
Peb action gaër, d’e ober pa zeomp,
E zeo dre Sin ar Groas atao e commançomp ;
En hano an Tad, ar Mab, hac ar Speret-Glan,
Zo tri Ferson distinct en eur memes unan.
Abaoue ma voan bian, var brec’h va maguerez,
Me am boa an desseign da antren er Palez ;
Mes êru eo an deiz, an amzer ar vech-màn,
Ma meus bet an enor da zont betec ennàn.
Evit beza hirio antreet en ho ty,
N’ouzoc’h qet, marteze, tenor va c’hevridi :
Me zo eur messager zo amàn digasset,
Cazi hep gout an hent, gant an Den a Eured.
Mes pa zòn digasset eus e bers ho pete,
Me a ray e excuz ha va hini ive.
Qent avanç davantach, e zan d’en em adressi
Dêc’h-hu, ô va Jesus ! hor C’hrouer, hor Messi :
C’houi eta, va Jesus ! a ray dìn ar speret
Da explica peb tra evel ma zeo dleet ;
C’houi a ray dìn ar c’hraç, pouvoar hac elocanç,
Sclêrijen d’am speret da gomz en ho presanç.
Eh bien ! plac’h yaouanq, n’em strinqit d’an daoulin
Da c’houl bennos ho tad qent mont da eureujìn :
A beurs Doue an Tad e zeo demp ordrenet
N’ancounac’haimp qet nep o deus hor maguet.
Bennos Doue an Tad a c’houlàn da guenta,
Güir Grouer eus an ên, Gouarner ar bed-mâ ;
Mes güelet a ràn c’hoas, pa remerqàn ervad,
Penos e coe daëlou demeus ho taoulagad.
Ne qet ar pez oc’h eus grêt eo ho cra constristet,
Mes güelet ho Tad, ho Mam, penos int desolet !
Allas ! rêson o deus ; n’en dêo qet hep sujet,
Güelet e teuit da güittât nep en deus ho maguet,
Gant qement eus a soign savet bete vremâ,
Qementse a laqa o c’halon da rannâ.
Arça, Tad truezus, distroit ho taoulagad
Var ho merc’h ………… a c’houlen he mennat.
Emedi d’an daoulin dirazoc’h prosternet,
Deus a greiz e c’halon o c’houlen e souhet.
Ha c’houi, Mam dezolet, roit ho pennos ganti,
Gant ho merc’h ………… da enreuji. — Ia, ia, ia.
Holla ta ! ………… avoalc’h ê qementse :
Oboisset oc’h eus da Chourc’hemennou Doue ;
Grét oc’h eus ho tever gant guir humilite,
ha Doue ne c’houlen nemet güir volonte.
Eh bien ! ………… plac’h fur ha disqet mad,
avancit ho pasiou da vont betec ho Tad,
ha roit deàn daou boq eus a greiz ho calon,
Pa oc’h eus obtenet e venediction.
Distroit c’hoas eus ar Vam pini e deus ho canet,
Ho livret da zemezi, pa oc’h eus er souhetet.
Quent avanç davantach, me c’houlen eviti
Cònje he breur, e c’hoar, qent mont da eureuji,
Paeron ha maeronez, mar e maint var ar plaç,
Me c’houlen eviti ho pennos, diganeac’h.
C’houi ho poa contractet en Ilis eviti,
Hac hi c’houll ho pennos qent mont da eureuiji ;
Bennos he oll ligne, cònje ho oll c’herent,
Cetu aze ar seul sujet ma zomp-ni deut en hent.
Bennos ar re zo maro n’allàn qet da c’houlen,
Rac calz a galonou contristet a laqfen,
Güell e zeo eur beden d’ar ro zo decedet,
Eguet goul o c’hònje, pa ne maint mui er bed :
Dre ze en ho pedàn da lavaret gane
Ar salm eus an Ilis en repos d’o ene. De profundis.
Arça, compagnunez a zo amàn presant,
Me zezir ar boneur d’ho renta oll contant ;
Me ne meus qet, sivoas, speret an oll æle,
Da gontanti peb-unan hervez e volonte.
M’am bije ar pouvoar en doa Alexandri,
Pa voa bet prisonnier er guaer eus a Vitri ;
Ennes a ziscare, gant moez e drompillou,
Seiz muraill cimantet en dro da Jerico ;
P’otramant ar pouvoar en devoe Josue,
A laze en combat seiz ha trêgont roue,
A arrête an eol un heur anter en ær,
pa voa o combatti, evit rêi dezàn sclêrder,
P’otramant ar furnez en devoa Salomon,
Pe an talantchou caër eus an doctor Ciceron,
Me forchfe eun discours a vije d’ho souhet,
Nonpas deus an anter ar pez a veritet.
Eh bien ! compagnunez, en em rejouisset,
Cetu bet demp an hini pini hor boamp deziret,
Hac hi qer caër hac an de pe an eol ardant ;
Hor c’halonou memes a rente oll contant.
Rac e hini e-unan a zo pareillamant guyê,
Evel ma ve an deillou er güez en fin mis maë :
Memes qen a sònch dìn en devez a hirie,
E deveus astennet deg vlavez eus va bue.
Graç deomp d’en em velet er pales celestiel :
En hano an Tad, ar Mab, hac ar Speret-Santel.
Eno gant hon Æl-mad ni vo represantet,
Pa vo ret renta cont dirac Salver ar bed ;
E vo lennet an decret, hep hor favorisàn :
Demeus o meritou e vo barnet pep-unan.
Mar e meus choqet den dro re a liberte,
E c’houlennàn mil excus digant ho majeste ;
Bet e meus ho cònje, gant ho permission,
Me ho trugareca deus a greiz va chalon.
M’ho ped d’am asista evit e c’hundui,
Ma zefont gant enor d’e c’hass da eureuji.
Rimou evit goulen ha rei Plac’het da eureuji.
Orsus eta, compagnunez,
En em retirit oll a gostez,
Evit m’am bo an avantach da barlant
Amàn, en ho presanç, en langach eloqant.
Ne ouffen qet certen ober eur güelloc’h tra
Eguet dont da ober Sin ar Groas da guenta.
In nomine Patris, et Filii,
Et Spiritus-Sancti.
Ha neuze e lavaràn Amen.
Evit êchui ervad va feden.
Debonjour ha joa en ty-màn :
N’en dêo qet ………… a chom amàn ?
Ia, va mignon, eun action vad oc’h eus grêt,
Dre Sin ar Groas pa zoc’h commancet :
Me a ray ive coulz ha c’houi
In nomine Patris, et Filii,
Hac evit êchui ervad va feden,
Et Spiritus-Sancti, Amen.
M’am bije gouezet e teujec’h hirio d’am güelet,
M’em bije da fest preparet treid siliou, ha re arinqet,
Pêvar gartier eur guellyenen,
Ha diou scouarn eur verryenen.
Dont a ràn meurbet d’en em estoni,
Pa glêvàn peguer caër fest ho poa demp da brepari ;
Mes mar qirit dont dissul goude an oferen-bret,
Ni a breparo dêc’h ivez eur banqet :
Ni hon eus laqet dêc’h deus ar ber
Luz, alamandez, trinchin, mesper.
Hoc’h asistant, mar plich dêc’h, compagnunez,
Me ho ped da laqat meurbet eves,
Rac eur goall barti certen a velàn amàn ;
Mil aon a meus na golfen gantàn.
Eur groug-lassiq hor boa stignet,
Eur goulmic voenn hor bea trapet ;
Mes, allas ! ne voa qet goal gre,
Hac e zêo, sivoas dìn, achappet adarre.
E asqel glêi a zo torret, achap a bell ne alfe qet,
Hac hon eus clevet lavaret e zê amàn eo disqennet.
Yaouanq òn sur er bed, ar c’hustumou n’ouzòn qet :
Rac me ne meus qet studiet evit goulen na rêi merc’het :
Mar deu dìn lavarat netra sot,
Mar plich ganêc’h em excuzot.
Dre ma zòn deut da dal an ty,
Ne garfen qet sur dont d’ho choqi,
Na d’ho repren, na d’ho facha ;
Rac certen an dra-ze a ve sur ar goassa.
Mes evit cavet tro da barlant,
Ma vo a propos va c’homplimant,
Excus ha pardon a c’houlennàn :
pa blijo ganêc’h e comzìn bremàn.
Seblantout a rit beza habil,
hervez ma velàn, eus ho pabill ;
Rac-se e carfen gouzout ouzoc’h
Petra a glasqit, ha piou oc’h.
Me, va mignon, a zo oun den yaouanq
hac a zo bas eus a sqiant ;
Mes, mar dòn ignorant a dra sur,
N’en don qet ignorant dre natur ;
Rac ma noc’h eus qet anavezet va zad,
Mea rayo dêc’h anavezout e vab.
Ober a rêr dìn calz demeus a enor,
Güelet eur seurt compagnunez etal va dor ;
Mes ret eo dêc’h ervad lavaret dìn, va mignon,
demeus a betra e zeus qestion.
Gant ………… e zôn bet sortiet,
Demeus a ………… dre o gared,
da c’houlen dezàn da zont da eureuji :
………… a rêr eus anezi.
Tri embann, va mignon, oc’h eus bet clêvet
A zo bet lennet dissul gant ar bêleg :
Ha fennos, gant ar c’hraç a Zoue,
Hon eus sònch mad da gass ar bêvare.
Mar deuit, va mignon, bremàn d’hon rebuti,
Ni ho laqay souden da gaout eun troatad fri,
Hac e viot condaonet da baea an amand,
Ar pez a gousto dêc’h eun nebeudic arc’hant.
Va mignon, na lavarit qet a c’hevier ;
Güell eo dêc’h lavarat bremàn ho Pater ;
Rac bremàn-sounn, dre abiou ho fri,
Me a meus-hi güelet duont en penn an ty.
Doue en deus lavaret biscoas den en ên n’êo antreet
Nemet gant courach en defe combattet ;
Ha c’houi, va mignon, n’ho po qet ho plac’h,
Na ronqfot disputi eur pennadic mad c’hoas.
Glorius en ho cavàn meurbet,
Va mignon qer, gant ho merc’het ;
Ar merc’het a zo goall bejou, hac a scô evel diaoulou,
Ha pa doront o c’hêyelou, e c’hoariont gant o inqinou.
Evidòn-me a lavar crenn :
Birviqen en maouez ne fifen.
Ne ravodit qel va fenn dìn, autrone,
Diouz ar pez c’houlennit diganén me ;
Rac mar ho pe diganén-me tennet
Ar gaera demeus ar merc’het.
Goude diouzòn-me c’houi a c’hoarzfe,
Hac el leal, rêson mad ho pefe,
Ne grenàn, na ne chenchàn liou ;
Ma n’am be qet ac’hann, mo dremeno abiou :
Ma vemp-ni ganêc’h-hu refuset,
Ni a gavo el lec’h all merc’het.
C’hoarvezout a ra ganêc’h evel ar merdeadi,
A ya oll da naov heur da zebri dijuni,
Ha goude e vent enpad an de neuze o naviga,
Allas ! alies o clasq, o ranqont rabata.
Va mignon, na chommit qet aze d’ober brud,
Lipit bremàn ho peg hac hit buan d’ho clud.
Pa voac’h-hu êru gant an hent,
Me sònje dìn e voac’h eur vanden sent ;
Mes bremàn e credàn a dra certen
E zoc’h eur vanden merc’hetaeryen.
Me a ya da zivoucla bremàn va boutou,
Evit mont da zispen va roudou ;
Rac evit ac’hann, var a velàn,
N’hor bezo netra evit bremàn.
Mar d’oc’h attachet, en defot merc’het,
Me a lavaro dêc’h e pelec’h sur e qefet :
Mar qerit mont da vourg plougonven,
E cafot eno eur plac’h evit eur grampoezen
Sac’h ar bier ! ar re-màn afat a zo tud,
Coulz ar re vras hac ra ro vunut ;
Evit qement a meus bet dê lavaret,
Ne reont van ebet evit dont d’am c’hlêvet.
Me a vel ervad e ranqàn sur plega,
Terri ha brech ha gar hep en em vlessa,
Ha dont d’e digass dêc’h amàn da dal an nôr,
Da c’hout ha c’houi oerecevo gant calz eus a enor,
Presanti a rêr eur Vreg.
Cetu emàn eur plac’h yaouanq
Hac e deus eur speret contant,
A zo diangach a bep lec’h,
Hac a dal hirio qeit ha dec’h.
Ha nia na dêo qet mad d’ho cout,
Certen ec’h ellit mont en ho rout.
Ne douetan qet, va mignon coant,
E ve ho ty qen dibourve eus a blac’het yaouanq,
Na zisgasfac’h demp unan da velet,
Certenamant ne vezo qet refuset.
Mes houmàn a zo an daill var he beg
da veza êt pell zo d’ar vicher eus a vreg.
Me vel merqet var e chod clêi
E zeus bet goas o poqat dêi
Cassit-hi buen var be guis,
Gant aoun e defe drouc-avis.
Clêvet oc’h eus alies parlant,
O comz deus eur zal caer ha brillant :
Ia, va mignon ; me meus eur zal,
Hac a zo oll carguet demeus a draou leal :
A bep tu demeus an daou gostez,
Ne zeus nemet accajou hac olifes,
Ha dindan an treid, evit servicha da bave,
Ne zeus hepqen nemet lorenti ha lore.
Ia, ar zal gaer-mâ zo dro oll decoret
Demeus a beder blanten gaera a vo cavet :
Unan e zêo ar roz, eun all an tulipes,
Eun all ar palm superb, hac eun all ar cyprès.
Ha c’hoas ne meus contet dêc’h netra
Evel e zàn da gonta dêc’h bremà :
En creiz ar zal-màn o zeus eur femelen
Demeus ar re gaera e veljot birviqen :
E muzellou a zo demeus a roz bordet ;
Michanç e zêo onnes a fell dêc’h da gavet.
Va mignon, gouzout a rit ervat,
Pa gaver an avel eo e rànqer güentat ;
Ha c’houi, pa gafot discarg d’ho merc’het,
Me ho ped, mignonet, n’o refusit qet,
Ha c’hoas trugarecait Doue,
pa na reomp eguis Table,
En devoa da ravissa ar merc’het
An devez memes demeus o eured.
Cetu amàn eur plac’h yaouanq,
Zo qer caer hac an eol brillant ;
E diou chod a zo ruz evel ar ros,
Distinguet evel an deiz diouz an nos.
E zal a zo qer caer hac ar c’hristal ;
Laqat a ra calon mab da dridal :
Ha ma na blich qet homàn dêc’h,
Na ouffen qet petra da ober dêc’h.
Troublet meurbet eo va speret,
Pe eur banne re am be evet,
Mar deo honnes ar femelen
A meus grêt anêi ar goulen ;
Mes ar plac’h-se, pa zeo deuet,
Ne deo qet da veza refuset.
Me a zo ive eun den yaouanq,
Hac a meus eur speret contant,
Hac a zo diangach en peb lec’h,
Hac a dalvez hirio coulz ha dec’h,
A laqayo va dorn en he hini,
Hac a yêl ganti da zemezi ;
A ray outi peb contrat mad
Evel a eure e mam d’e zad :
A brometto dêi fidelite ha fe,
En qeit ha ma vìn en bue ;
A zalc’ho mad dêi bete mervel :
Ne ouffen qet lavarat güell.
Arça eta, ma mignon qèz,
Cedi a ràn ganêc’h ar plac’h nevez ;
Mont a ràn d’e digass dêc’h d’an nôr :
Me ho ped d’he receo gant enor.
Didostait eta, den nevez,
Da guemer en dorn ho mestrez ;
Evit rêi dêrc’h an arvoenti,
Laqit ho torn en e hini,
Ha sònjit penos e pado
Ho commanant betec ar maro.
Na deut qet d’e goaldrêti, d’e chasseal eus an ty,
Evel pa no anevefac’h qet anezi ;
Pe m’er grit, va mignon, selaouit mad eur guer :
Laqit ervat eves demeus ar goalinier,
Ar goalinier a zorn Doue oll-buissant
A bunisso ar re vechant ;
Da lavaret eo, ar goalinier
Demeus e fulor hac o goler,
Pere a ellomp da evita,
O veva en graç Doue er bed-mâ.
Pedit Doue, Roue an Tron,
Da rêy dêc’h oll e venediction,
Ha da asista en hoc’h eured hirie,
Evel ma reas güechal en eured Cana en Galilee.
Tachit eta da gundui eur vuez vad,
Hervez Doue hac hervez ho stad,
Evit ma c’hefot gantàn da repos
En fin deus ho puez en gloar Doue d’ar Barados.
Me a ya da laqat va zoq var va fenn,
Evel a dle ober peb christen,
Compagnunez, gant ho permission,
Pa meus grêt va dever ha va c’hommission.
|
