Pevare levr - IX

Eus Wikimammenn
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask



NAVED KENTEL.


Bez’ e tleomp en em rei da Zoue gant kement tra hon euz, ha pidi Doue evit ann holl dud.


1. — Ann ene mad. — Aotrou, d’e-hoc’h eo kement tra zo enn env ha war ann douar. Me a fell d’in en em rei d’e-hoc’h a galoun vad, me a fell d’in beza d’e-hoc’h da viken.

En em rei a rann d’e-hoc’h hirio gant eur galoun eeun, evit ma vezinn bepred ho servicher, evit ma sentinn ouz-hoc’h hag evit ma veulinn ac’hanoc’h da virviken. Plijet gan-e-hoc’h va digemeret gant ann hostiv euz ho korf sakr a ginnigann hirio d’e-hoc’h dirak ann Elez a zo aman hep na weler anezho ; ar zakrifiz-man euz ho korf, grit ma vezo kavet mad evit va zilvidigez hag evit silvidigez ann holl bobl.

2. — Me a laka, Aotrou, war ann aoter-man a beoc’h va holl fec’hejou ha kement drouk am euz great dira-z-hoc’h ha dirak hoc’h Elez santel, abaoue ann deiz kenta m’am euz pec’het beteg ann deiz hirio ; ho c’hinnig a rann d’e-hoc’h evit ma vezint devet holl e tan ho karantez, evit ma lamot ann holl bec’hejou ho deuz saotret va ene, evit ma skarzot va c’haloun euz he holl dechou fall, ha ma tigasot d’in adarre ho kras am euz kollet enn abek d’am fec’hejou ; ho c’hinnig a rann d’e-hoc’h evit ma tistaolot diwar-n-oun va fec’hejou holl ha ma tigemerot ac’hanoun enn ho trugarez, enn eur rei d’in ar pok a beoc’h.

3. — Na petra oufenn-me da ober ken evit va fec’hejou nemet ansav anezho, Aotrou ; nemet gouela war-n-ezho ha pidi ac’hanoc’h hep paouez da gaout truez ouz-in. Me ho ped, va Doue, selaouit ac’hanoun, bezit trugarezuz em chenver, rak bez’ emoun aman dira-z-hoc’h. Keuz braz am euz da gement pec’hed am euz great, ne fell ket d’in pec’hi mui hiviziken : gouela a rann war va fec’hejou holl ha gouela a rinn war-n-ezho hed va buez. Setu emoun e doare da ober pinijen ha da baea, keit ha ma hellinn, ar boan a zo dleet d’in evit-ho.

Distaolit diwar-n-oun, o va Doue, va holl fec’hejou evit gloar hoc’h hano santel ; saveteit va ene a zo bet prenet gant ho koad sakr. En em rei a rann a-vreman d’ho trugarez, en em lakaat a rann etre ho taouarn. Grit d’in hervez ho madelez ha ne rit ket hervez va fallagriez.

4. — Kinnig a rann d’e-hoc’h kement tra vad a zo enn-oun, daoust peger bihan ha pegen dister int ; ho c’hinnig a rann holl d’e-hoc’h evit ma teuint da greski ha da veza santeleet, evit ma teuint da blijout d’e-hoc’h, evit ma vezint kavet mad gan-e-hoc’h, evit ma teuit mui-oc’h-vui war wellaat ha ma vezint evit va c’has da eur maro mad hag euruz, petra-bennag ne d-ounn nemet ann distera hag ar paoura euz ann dud.

5. — Kinnig a rann d’e-hoc’h ivez holl c’hoantegesiou santel ann dud a zoujans Doue, ezommou va c’herent-nez, ezommou va mignouned ; ezommou va breudeur, ezommou va c’hoarezed ha re kement den a garann. Kinnig a rann ive d’e-hoc’h ezommou ann dud ho deuz great vad d’in pe d’ar re all dre garantez evid hoc’h. Me a ginnig d’e-hoc’h ezommou ar re ho deuz bet c’hoant hag ho deuz goulennet e lavarfenn pedennou pe oferennou evit ho ho-unan hag evit ho zud, pe hi a zo beo, pe hi a zo maro. Grit d’ezho holl kaout perz enn ho kras hag enn ho frealzidigez ; grit ma vezint miret dioc’h pep drouk ha dioc’h pep poan, evit ma trugarekaint ac’hanoc’h gant levenez ha gant anaoudegez-vad pa vezint eat er-meaz a boan.

6. — Kinnig a rann ive d’e-hoc’h pedennou hag hostivou a beoc’h, dreist pep tra evit ar re ho deuz gwall-c’hreat em c’henver-me ; evit ar re ho deuz enkrezet ac’hanoun ; evit ar re ho deuz va zamallet ; evit ar re ho deuz great eur gaou-bennag ouz-in ; evit ar re ho deuz great eur boan-bennag d’in. Kinnig a rann va fedennou evit ar re ma venn-me bet kiriek d’ezho da gaout nec’h, enkrez ha poan ; evit ar re ma venn-me bet, o c’houzout pe hep gouzout d’in, gwall skouer d’ezho dre va c’homziou pe dre va oberiou ; kinnig a rann anezho d’e-hoc’h evit ma plijo gan-e-hoc’h disteurel diwar-n-omp hor pec’hejou hag ive ann drouk hon euz great ann eil a-enep egile.

Aotrou, plijet gan-e-hoc’h lemel euz hor c’haloun pep disfisians, pep kasoni, pep buanegez, pep drouk-rans ha kemend a lakafe da ienaat hor c’harantez ann eil e-kenver egile.

Ho pezet truez, Aotrou, ho pezet truez oc’h ar re a c’houlen trugarez digan-e-hoc’h ; roit ho kras d’ar re ho deuz ezomm anezhi ; grit ma vezimp-ni kavet mad da gaout ho kras hag ar vuez a bado da viken. — Evel-se bezet great.


EVIT HOR C’HELENN.


Ar belek, goude beza neteet he galoun dre zakramant ar binijen, goude beza en em lekeat a-unan gant Jezuz-Krist a zo marvet evit silvidigez ann dud ; ar belek en em ginnig evit-ho hag evit-han he-unan ; en em ginnig a ra evit ma teuio ar zakrifiz m’ema o vont da ober da dalvezout d’ezhan, d’he vreudeur ha d’ar re holl a zo Jezuz-Krist he-unan en em ginniget evit-ho da Zoue war ar groaz. E-c’hiz ma’z eo hor Zalver en em ginniget evit ar belek, ével-se é fell d’ar belek en em ginnig evit he Zalver ; n’en deuz ken c’hoant nemet da veva ha da vervel evit he c’hloar. Pidi a ra Jezuz evit ma plijo gant-han devi gant tan he garantez kement tra dic’hlann a ve enn he galoun, kement tra a ve oc’h he staga ouz ann douar. Lakaat a ra, evel ma lavarfet, war ann aoter he spered, he garantez, he c’hoantegesiou ha kement a zo anezhan, evit dont da veza perc’hen gant Jezuz-Krist, perc’hen d’ar vuez hervez Doue. Ann neb en deuz ar vuez-ze ne vev mui evit-han he-unan, ne vev mui nemet evit an hini a zo maro hag a zo savet evit-han euz a varo da veo. Er stad-ze ar belek evel pa ne ve mui anezhan, hag evel pa ve gwalc’het er goad a zo o c’houlen trugarez, ar belek a bed evit he gerentnez, evit he vignouned, evit he vad-oberourien kerkouls hag evit he enebourien hag evit ar re ho deuz kasoni out-han hag a wall-gas anezhan. E-kreiz he garantez a zo ker braz ha karantez Jezuz-Krist, ar belek a bed evit kemen den a zo bet prenet gant Doue ; pidi a ra evit holl vugale ann Tad a zo enn envou hag a laka da zevel he heol war ar re vad kerkouls ha war ar re fall. O veza bet savet dre zakr ar velegiach etre ann douar hag ann env, golei a ra, kouls lavaret, ar bed holl gant he bedennou ha gant he garantez. Gwelet a ra ann den e-kreiz hent ar maro enn abek d’ar pec’hed, ha gant ar c’hoant en deuz e ve saveteet, e tigas anezhan war hent ar vuez. Ar belek a zo hevel oc’h ann Hanterour braz-meurbed ; he-man e-pad ma’z oa beo war ann douar, en deuz kinniget gant kriadennou braz ha daelou, he bedennou hag he c’houlennou d’ann hini a helle he zavetei dioc’h ar maro ; hevel eo oc’h Jezuz-Krist a zo bet selaouet he bedennou dre’nn abek d’ann doujans en doa evit he Dad. Ia, digant ann Aotrou eo e teu ar zilvidigez hag ann Aotrou eo ive en deuz lekeat burzudou he Zant da lugerni.

Beleien ann Doue beo, kinnigit d’ann Aotrou ar zakrifiz a zo dleet d’ezhan. Ho pidi a rinn, o va Doue ; klevet a reot va mouez dioc’h ar mintin. Dioc’h ar mintin ec’h en em zavinn dira-z-hoc’h ; mont a rinn ebarz ho ti, ha pa vezinn leun a zoujans Doue, neuze e pedinn ac’hanoc’h enn hoc’h Iliz santel. Hag ar re ho deuz fisians enn-hoc’h, ar re-ze a vezo laouen, tridal a raint da viken gant levenez, o veza ma viot o choum enn-ho.