| ◄ War Zakramant ann Aoter | Pevare levr - I | Ann Aotrou Doue a ziskoues d’ann den e sakramant ann Aoter peger braz eo he vadelez hag he garantez ► |
1. — Ann ene mad — O va Jezuz,
gwirionez a zo a viskoaz da viken, ar
c’homziou aman a-raok a zo ho komziou-c’houi,
petra-bennag n’int ket bet lavaret
enn eunn hevelep amzer na skrivet enn
eunn hevelep leac’h. Rak-se, pa’z eo
gwir hoc’h euz lavaret anezho, ho c’hlevet
a dleann gant anaoudegez-vad hag
ho miret e pep lealded. Ho komziou int,
pa hoc’h euz lavaret anezho ; va c’homziou-me
int ivez, o veza ma hoc’h euz lavaret
anezho evit va zilvidigez. Ho
c’hlevet a rann a galoun vad euz ho kenou,
evit ma vezint skrivet dounoc’h a
ze em c’haloun.
Ar c’homziou-ze, ker mad ha ker karantezuz, a ro nerz d’in. Va fec’hejou, siouaz, a spount achanoun, ha va ene louz a vir ouz-in na dostafenn oc’h eur mister ker braz. Ho komziou a zo ker mad ma tennont ac’hanoun war-zu enn-hoc’h. Va fec’hejou, siouaz, eunn taol braz anezho, am distro diouz-hoc’h.
2. — C’houi a c’hourc’hemenn d’in tostaat ouz-hoc’h gant fisians, mar fell d’in kaout va lod digan-e-hoc’h. C’houi a c’hourc’hemenn d’in dibri bara ann envou, mar fell d’in kaout ar vuez hag ar c’hloar a bado da viken. Deut d’am c’havout, eme c’houi, deut c’houi holl hoc’h euz poan hag a zo dindan ho peac’h, ha me ho tiboanio.
Nag ar c’homzioù-ze a zo mad ! O va Doue karantezuz, gervel a rit ar pec’her paour ha reuzeudik da zigemeret ho korf sakr. Na piou ounn-me, Aotrou, evit ma kredfenn tostaat ouz-hoc’h ? Ann env hag ann envou, peger braz-bennag int, ne d-int ket evit ho terc’hel, ha koulskoude e livirit : Deut holl d’am chavout.
3. — Na perak hoc’h euz-hu kemend all a vadelez hag a garantez evit dont d’am fidi da gemeret ho korf sakr ? Penaoz e kredfenn-me mont d’ho kavout, rak me a oar n’euz enn-oun nep tra vad e-bed ! Petra oufe rei d’in fisians a-walc’h evit mont dira-z-hoc’h ? Penaoz ec’h hellfenn-me ho tigemeret em c’haloun, goude m’am euz gwall-c’hreat ken aliez o pec’hi enn ho kenver, Tad trugarezuz-meurbed ?
Ann Elez hag ann Arc’helez a zouj ac’hanoc’h, ar Zent hag ar re euruz a gren dira-z-hoc’h, ha koulskoude e livirit : Deut holl d’am c’havout. Piou a ve evit kredi e ve gwir kement-se, o va Doue, ma na vije ket bet lavaret gan-e-hoc’h hoc’h-unan ? Piou a gredfe tostaat ouz-hoc’h, anez ma ve dre ho kourc’hemenn ?
4. — Noe, den fur ha mad a bep hent, goude poania e-pad kant vloaz, en deuz savet eunn arc’h evit en em zavetei gant nebeud a dud. Ha me, penaoz ec’h hellfenn-me, goude eunn tammik labour, en em lakaat e doare vad da zigemeret, evel ma’z eo dleet, ann hini en deuz krouet ar bed ?
Moizez, ho servicher braz hag ho mignoun ker, en deuz great eunn arc’h gant koat ne helle ket mont da vreina, hag en deuz he livet gant ann aour ar c’haera, hag enn arc’h-ze en deuz lekeat ann diou Daolen euz al lezen. Ha me ne d-ounn nemet breinadurez, penaoz e kredfenn-me ho tigemeret-hu, goude ken nebeud a boan, c’houi hoc’h euz great al Lezen, c’houi hoc’h euz roet ar vuez ?
Salomon, ar fura e-touez rouanez Israel, goude labourat e-pad seiz vioaz, en deuz savet eunn iliz gaer-meurbed evit enori hoc’h hano santel ; goude eiz dervez goel en deuz sakret anezhi ; great en deuz kalz a zakrifisou a beoc’h ha lekeat en deuz ann arc’h santel gant lid braz el leac’h a ioa bet great evit-hi, oc’h son ann trompillou, hag ann holl dud o kana gant levenez. Ha me, den reuzeudik ma’z ounn, me ar paoura e-touez ann holl, penaoz ec’h hellfenn-me ho tigemeret em c’haloun, rak ne hellann, nemet dre boan, en em rei gant feiz d’am fedennou e-pad eunn hanter heur hep-ken ! Nag euruz e venn-me ma hellfenn lakaat da dalvout, na pa ve nemet eur weach hep-ken, eunn amzer berroc’h c’hoaz !
5. — O va Doue, na peger kalet eo ar boan ho deuz bet ann dud santel-se evit dont da blijout d’e-hoc’h ! Ar pez a rann-me, siouaz, a zo nebeud a dra. Na peger berr eo ann amzer a gemerann-me evit en em lakaat e doare vad da goumunia, evel ma’z eo dleet ! Dibaot eo e ve va spered troet holl war-zu enn-hoc’h ; ne d-eo ket dibaot avad e ve distroet diouz-hoc’h.
Eunn dra eo hag a zo gwir : pa vez ann dira-z-hoc’h-hu, o va Doue ker mad, ne dlefe dont em spered tra louz na tra krouet e-bed ; rak ne d-eo ket eunn Eal hep-ken, Aotrou ann Elez eo a dleann digemeret em c’haloun.
6. — Kalz a gemm a zo etre arc’h Doue hag etre ar pez a ioa enn-hi, etre ho korf glann-meurbed hag etre he holl c’hrasou ne oufed lavaret peger braz int. Kemm braz a zo etre ar zakrifisou euz al Lezen goz, ne oant neraet eur skeud euz ar sakrifisou da zont, hag etre ar gwir hostiv euz ho korf sakr en deuz torret ann holl zakrifisou euz al Lezen goz.
7. — Perak ’ta n’ounn-me ket birvidikoc’h eget ne d-ounn dira-z-hoc’h, o va Doue, a zo red da enori ? Perak n’en em lakaann-me ket a du vad gant muioc’h a aked evit kaout va lod euz ho misteriou sakr, pa’z eo gwir ar Batriarched hag ar Brofeded santel, ar rouanez hag ar brinsed hag ho holl dud gant-ho, ho deuz bet gwechall-goz kemend a feiz hag a garantez, evit servich Doue.
8. — David, ar roue santel-meurbed, a lammaz endra hellaz a-zirak arc’h Doue, dre m’en doa sonj euz ar madou a ioa bet roet gwechall d’he dadou-koz. Great en deuz kalz a vinviou da gana, savet en deuz kanaouennou santel ha gourc’hemennet en deuz ma vijent kanet gant levenez. Hen he-unan en deuz kanet aliez anezho war ann delen, o veza ma’z oa entanet gant gras ar Spered-Santel. Desket en deuz bugale Israel da veuli Doue a wir galoun ha da gana bemdez war-eunn-dro meuleudiou Doue, evit ma vije binniget e pep leac’h.
Pa ho doa neuze ann dud kemend all a zoujans dirak arc’h Doue, pa gane laouen ann dud kemend all a veuleudiou da Zoue, pegement muioc’h a zoujans hag a feiz ne dleann-me ket da gaout, me hag ann holl gristenien, dirak sakramant aon Aoter, pa zenann da gemeret korf sakr va Zalver Jezuz-Krist.
9. — Hiniennou a zo hag a ia tu-ma tu-hont da welet relegou ar Zent, hag a zo eunn dudi d’ezho klevet ann traou kaer ho deuz great. Souezet-meurbed int o welet ann ilizou braz ha kaer a zo bet savet enn enor d’ezho, poket a reont d’ho eskern sakr a zo miret e-mesk ann aour hag ar seiz. Ha setu emoc’h aman dira-z-oun, o va Doue, war ann aoter, c’houi Sant ar Zent, Krouer ar bed, Aotrou ann Elez.
Ann dud a ia aliez da welet ann ilizou-ze gant ar c’hoant ho deuz da welet traou nevez ; setu perak ne dennont ket a ze nemeur a frouez evit ho ene, dreist pep tra pa’z eont di dievez hag hep kaout eur gwir c’hlac’har euz ho fec’hejou. Aman avad, e sakramant ann Aoter, c’houi Jezuz-Krist a zo enn-han evel Doue hag evel den. Er zakramant-man ann den a gav grasou puill evit he zalvidigez, pa zigemer ac’hanoc’h enn he galoun gant feiz hag evel ma’z eo dleet. Ne d-eo ket dre zievezded eo, ne d-eo ket evit gwelet traou nevez, ne d-eo ket evit c’hoantegesiou ar c’horf eo e tostaomp oc’h sakramant ann Aoter ; tostaat a reomp out-han dre m’hon euz eur feiz kre, eur fisians vraz hag eur gwir garantez.
10. — O va Doue, Krouer ar bed, Doue n’euz den evit he welet, na peger braz eo ho trugarez enn hor c’henver ! Na peger braz eo ho madelez hag ho karantez evit ar re hoc’h euz great ann dibab anezho, rak, en em ginnig a rit hoc’h-unan d’ezho da vagadurez er zakramant sakr euz ann Aoter ! Ann dra-ze, Aotrou, a zo enn tu all da spered ann den ; ann dra-ze a denn war-zu enn-hoc’h kaloun ann dud a feiz hag a zoujans Doue, hag a c’houez enn ho ene tan ho karantez. Rak ho servicherien feal, ar re a laka, hed ho buez, ho foan holl da veza gwelloc’h-gwella, ar re-ze dre ma tostaont oc’h sakramant sakr ann Aoter, ho deuz aliez grasou a gresk enn-ho ho feiz hag ho c’harantez evit ar mad hag ar furnez.
11. — O gras huel ha kaer-meurbed kuzet er zakramant ! Evit he anaout ervad n’euz nemet gwir servicherien Jezuz-Krist, rak ann dud difeiz hag ar re zo dalchet dindan sujedigez ar pec’hed, ar re-ze ne d-int ket evit anaout anezhi.
Ar zakramant-ze a zigas d’ann ene gras ar Spered-santel ; rei a ra d’ezhan a nevez ar c’hras en doa kollet. Dre-z-hi ann ene a zeu da veza glann, evel ma oa d’ar c’houls ne oa ket saotret gant ar pec’hed.
Ar c’hras-ze a zo ker braz a-wechou, ha ker braz eo ive ar feiz a ia enn hon ene war he lerc’h, ma teu ar spered, hag ar c’horf sempla zo-ken, da veza kalz krevoc’h eget ne oant a-raok.
12 — Rak-se e tleomp kaout keuz ha glac’har leiz hor c’haloun, o veza ma’z omp klouar, dievez ha laosk pa vez red digemeret Jezuz-Krist a zo enn-han gortoz ha digoll ar re a dle beza salvet. Rak dre-z-han e teuomp da veza santel, dre-z-han omp bet prenet ; Jezuz a zo didorr ar re a dremen war ann douar, hag euruzded ar Zent da viken.
Bez’ e tleomp eta en em c’hlac’hari dre ma’z euz kemend all a dud ne reont stad e-bed euz ar zakramant talvoudek-ze, euz ar zakramant-ze a zo dudi ann envon ha silvidigez ann dud holl. Na pegen dall ha peger kalet eo kaloun ann den pa ne briz ket, evel ma’z eo dleet, eunn dra ker mad, dre ’n abek m’her c’haver bemdez war ann aoter !
13. — Rak ar zakramant sakr-ze, ma ne ve roet nemet enn eul leac’h ha gant eur belek hep-ken er bed, pegemend a vall n’ho defe ket ann dud da redek d’al leac’h-ze ha da vont da gaout belek Doue, evit gwelet anezhan pa lavar ann oferen zantel ?
Breman avad ez euz kalz a veleien, hag e meur a leac’h Jezuz-Krist a ziskenn war ann aoter ; enn eur ober evel-se Doue a zo bet falvezet d’ezhan e ve easoc’h d’ann holl dud kemeret he gorf sakr, evit rei d’e-omp skleroc’h da anaout peger braz eo he c’hras hag he garantez enn hor c’henver.
Ni, tud paour ma’z omp ; ni, tud divroet er bed-man, ni a drugareka ac’hanoc’h, o va Jezuz c’houi a zo mad, pastor ann eneou a viskoaz da viken, o veza ma’z eo bet plijet gan-e-hoc’h rei d’e-omp da vagadurez ho korf hag ho koad, ha ma hoc’h euz hor pedet da zont da gemeret perz er misteriou-ze, enn eur lavaret d’e-omp : Deut d’am c’havont, c’houi holl a zo er boan ha dindan ho peac’h, ha me a ziboanio ac’hanoc’h.
Kement tra vraz, kaer ha santel a ioa el lezen goz ne d-oa nemet eur skeuden hep-ken euz a visteriou ann Den-Doue. David a reaz lidou braz pa zistroaz ann Arc’h da Jeruzalem. Ann Arc’h-ze, siouaz, a ioa goullo, Salver ar bed n’edo ket enn-hi. Salomon a zavaz eunn iliz vraz ha kaer-meurbed ; ann dedi anezhi a oe great dirag ar bobl holl a ioa stouet e-c’harz ann aoter ; viktimou e-leiz a oe kinniget da Zoue gant-han. Ar viktimou-ze, siouaz, na petra oant-hi ? Ne oant nemet anevaled, hag ho goad n’oa ket evit paea kemend a ioa dleet da Zoue. Ann dud a c’hortoze ho Zalver, rak lavaret oa bet e teuje d’ezho. Ha setu pa zeuaz ann amzer, setu e tigouezaz ar pez a ioa bet gwelet pell a-raok gant ar Batriarched e-pad ma vevent war ann douar. Ann hini a c’hoantae ar boblou da gaout, ar Mestr dreist holl, ann hini a zo Jehova he hano, a zeu enn he iliz, hag ar zakrifiz a drugarez, ar gwir zakrifiz a zeu e leac’h ar zakrifisou koz ne d-oant nemet eur skeuden anezhan. Ebarz ann tabernakl, dindan gweL ar zantuar ema, ann hostiv beo bepred, Oan Doue a lam pec’hejou ar bed. Ann hini a zo azezet enn tu deou d’he Dad, a zo eno he-unan, hag he vouez a c’halv ac’hanomp : Kemerit ha debrit, setu aman va chorf ; efit ; setu aman va goad, goad al lezen nevez a zo bet skuiüet evit gwalc’hi ho pec’hejou. Dibrit, va mignouned, efit ken na viot mezo, va muia-karet ! C’houi holl hoc’h euz sec’hed, deut d’ann eienen, ann dour anezhi a darz beteg ar vuez a bado keit ha Doue.
Ar re ne fell ket d’ezho terri ho sec’hed enn eienen c’hlann-ze, hag a ia el lec’hiou distro da glask mammennou dour kuzet, Doue a ra evit-ho eunn evach morc’heduz hag a zerr d’ezho ho daoulagad. E-kreiz ho chousk e kav d’ezho ho deuz naoun hag e tebront ; ha pa zihunont, ho ene a zo goullo. E-kreiz ho c’housk ho deuz sec’hed hag ec’h huvreont emint oc’h eva ; ha buhan e tihunont skuiz-maro hag ho deuz sec’hed choaz, hag ho ene a zo goullo. Deut eta, me zo ar bara a vuez ; ann hini a zeu d’am c’havout, biken n’en devezo naoun ; ann hini a gred enn-oun, biken n’en devezo sec’hed. Ann hini a zebr va c’hik hag a ev va goad, hen-nez en deuz ar vuez a bado da viken ha me a lakai anezhan da zevel euz a varo da veo.
Aotrou, kredi ha meuli a rann ho komziou ; va ene zo ker braz he c’hoant ma’z eo berr war-n-ezhan ha m’en em strink war-zu enn-hoc’h, ha goude-ze e choum krenn a za gant ar spount. Rak, siouaz, petra ounn-me evit ma kredfenn tostaat oc’h va Doue ? Pa welann n’ounn ken nemet loustoni ha distervez ; pa welann peger paour ounn, ne zonjann, ne lavarann ken tra nemet : Pellait diouz-in, o veza ma’z ounn eur pec’her. Evelato, va Jezuz, da c’hervel ar bec’herien eo ez oc’h deuet, ha n’eo ket da c’hervel ar re vad. Evel-se ’ta, enn eur skei war boull va c’haloun hag enn eur c’houlenn ho trugarez digan-e-hoc’h, e savinn hag ez inn : mont a rinn gant eur feiz kre, gant eur garantez vraz-meurbed, mont a rinn war-zu ar Mab, ar Verb, sklerijen gloar Doue ha skeuden Oan Doue ; mont a rinn war-zu Doue, va Zalver, a skarz hor pec’hejou ac’hanomp, a ro he gorf d’he vugale evit ho sevel beteg enn-han ; mont ha lavaret a rinn : Aotrou, n’ounn ket e stad vad evit ma teufac’h em c’haloun ; hogen mar plij gan-e-hoc’h lavaret eur ger hep-ken, va ene a vezo pare.